Ne gördün bütün kapıların birer birer kapandığı bu dünyada?Hangi kusurunu düzeltmene fırsat verdiler?Son durağa gelmeden yolculuğun bitmek üzere olduğunu haber verdiler mi sana? Birdenbire ’Buraya kadar!’dediler.Oysa,bilseydin nasıl dikkatle bakardın istasyonlara;pencereden görünen hiçbir ağacı,hiçbir gökyüzü parçasını kaçırmazdın.Bütün sularda gölgeni seyrederdin. Üstelik,daha önce haber vermiştik,derler onlar. Her şeyin bir sonu olduğunu genel olarak belirtmiştik.Yaşarken eskidiğini ve eskittiğini söylemiştik...
O da kadınların çoğu gibi tümüyle başkalarının ruh halinden beslenirdi. Arzulandığı zaman güzeldi, zeki insanların arasında nüktedandı, gururu okşandığında kibirliydi, sevildiği zaman aşıktı...
Bunun aslı yok elbette. Bir duygu ancak. Ama sanki sen avlamıyorsun da... seni avlıyorlar. Sanki biri var, senin hep peşinden gelen...
Reader Follow Recommendations
Belki yarın soğukta uyanmanın bir anlamı olur, sana çay pişirmek gibi. Ayaklarımın ucuna basarak yürürüm yataktan kalkınca. Tahtalar gıcırdar. Hayır, zamanla öğrenirim hangi tahtaların ses vermediğini. Sonra ne yaparım? Uyanmadı, çayın hazırlandığından haberi yok diye sevinirim. Bütün hayatımı, en ince ayrıntılarına kadar düşünerek hesapladığım iyiliklerin hayaliyle geçirdim albayım. Artık ne olacaksa olsun istiyorum...
'XX. yüzyıla gelindiğinde, dâhilerimiz tanrıtanımaz, sanatçılarımız izafiyetçiydi. Dindarlar ise bin farklı mezhebe ayrılmış sürekli didişiyordu. Bölününce yönlendirilmemiz kolay oldu.'
