John Steinbeck ile tanışma kitabı oldu diye bilirim.Kısacık ama bu denli etki yaratacağını tahmin etmiyordum.Yalnızlık,kompleksler ve hayalleri içinde sıkışıp kalan insanların altında yatan tepkimeye bu denli tek bir düzlükte ifade edilemezdi,kelime fazlalığına gerek duymadan karakterler üzerinde tek ve düz bir çizgi gibi..İnsan mecbur oldumu yapa bileceklerini ve bu mecburiyetler içerisinde bile bir tarafını hep umuta bağlı olduğunu anımsattı bana.Asıl iyiliğin ve vicdanın görünmeyen yüzünü.Yaptıklarımız ve yapabileceklerimiz konusunda hayatın bizi nasıl evcileştirdiğini.Okurken karakterlerin hayaline ortak olup,onların yerinde olsam ben ne yapardım diye düşündürüp,ve sonunda sizi asıl kendiniz ile yani vicdanınızı sorgulattırmaya iten türden bir öykü.Anlatılmaz,kanaatimce okunur türden.