Masaya hanımefendi olarak oturan oruspu kalkıyor; şen şakrak kahkahalar atan, gecenin sonunda gözyaşlarında yıkıyor kendini. İşadamı kimliğiyle uzaktan ve mesafeli selamlarla yetinen, tükürük içinde bırakıyor yanındaki kadının ellerini. Bütün bunların tek nedeni içki değil, o yalnızca kolaylaştırıyor. Hangi yanları gerçek bu kişilerin? Geceye başlarkenki mi asıl onlar, geceyi bitirirken mi? Belki ikisi de. Herkeste ne kadar çok 'kendisi' var.