Özdemir Asaf
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında, ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem…
Her seven
Sevilenin boy aynasıdır.
Sevmek
Sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi.
Karşıma geçmiş beni inandırmaya çalışıyor. Bütün gücünü benim inanmama yöneltmiş. O kadar ki.. Unutmuş kendini.. Konusuna ilkin kendisinin inanması gerektiğini.
Dinleyorum onu. Uyansın deye.
Sayfa 26
Şiir anlamdan ziyade histir, tutunuştur.
¶¶
NOT : Kitap öncelik olarak Küçük İskender için yazılmıştır. [ kitabın ismini tersten okursanız bu sevgiyi görebilirsiniz :') ]
Şiirin buhranlı dünyasında yaşayıp okurken o buhranı alıyorsanız, mutsuz ve hayal kırıklığıyla dolu bir dünyada mecazi olarak hayattasınızdır. Sizi ancak şiir paklar.
Ben bir şiirde ideoloji, mitoloji, teoloji vs gibi konuları içeren cümleleri görmeyi sevmiyorum. Yine okurum, okudum ve okuyacağım tabi ama bana göre şiir evrensel olmalıdır, acılar gibi, özlemler gibi, hisler gibi,
Her Şey Boş İse gibi...
Ben de bu düşüncelerimden dolayı şiirlerimde yalnızca hislere önem veren dizeler sunmaya çalıştım. Şiirde imgeleme ve kelime oyunları bu zor yolculukta kullandığım ince detaylar. Bazı
şiirlerimi okuyan okurlar, ya şiirlerimi dümdüz okuyup (pek bir şey anlamayacak tabi ki) geçmiş olacak ya da hisleri kapıp kendine saklayacaktır.
Kısa şiirin zor bir sanat olduğunu Özdemir Asaf sayesinde görmüştüm ve bu kısa şiirlere bu kitapta ilk kitabıma göre daha fazla ayrıcalık tanıdım.
Kitabın içindekiler bölümü olmaması handikap oldu ancak mizanpaj ve kapak olarak iyi bir çalışma olduğunu düşünüyorum.
Popüler bir yazar/şair olmaktansa anlayabilecek okuyucuların olduğu bir kitleye seslenmek isterim. Kaliteli bir kitleye...
Herkese keyifli okumalar dilerim esen kalın
¶¶
Ne güzel zamanlar vardı eskiden.
Hayâl içinde yaşatırlardı.
Güldürür ağlatırlardı.
Duymadan biz, düşünmeden.
Her an bir asır kadardı.
O zaman herkes uzaktı ölümden.
Candan sevdiklerimiz vardı.
Hepsi başka güzeldi, bizi tanımazlardı.
Bütün yollarımız geçerdi gül bahçelerinden.
Ne güzel zamanlar vardı eskiden.
Sayfa 61Kitabı okuyor
