İstanbul o kadar güzel ki insan görmeden düşünemiyor. Bu belki de benim mahrumiyetleriınden geliyor. Çünkü bütün güzellikleri görüyorum, hiçbirinden istifade edemiyorum. En çok da senin yanımda olmanı istiyorum.
Sayfa 142
Ego deninlen inatçı kökü öldürmek için her şeyi yapmalısın.
Kimliğini kaybedip ruhunun adını unuttuğun zaman... Ancak o zaman benim dediğim mutluluğu tadabilinin Ruhsal ihtişamın kapıları, önünde o zaman açılır.
Sayfa 516 - Pegasus
Bir akşam, yemekten sonra, Bolu’ya girmiş olan Ethem’den bir telgraf aldık. Mustafa Kemal Paşa’dan, kendisinin idama mahkûm ettiği kimselerin listesine imzasını koymasını istiyordu. Ne yazık ki, listede Binbaşı Hüsrev’le Osman beyleri kurtaran Sefer ve arkadaşlarının isimleri de vardı. Ankara onları affettiğini bildirmiş olduğu için, bizler
Bazıları teneke adam kadar olamıyorlar...
"Siz, kalbi olan insanlar," dedi, "size rehberlik edecek ve yanlış yapmanızı engelleyecek bir şeyiniz var, oysa benim kalbim yok o yüzden çok dikkatli olmalıyım.
Youqing kan grubu testi yaptıklarında aranan kan olduğu anlaşılmış. Oğlumun yüzü kızarmış adeta mest olmuş kapıya koşup arkadaşlarına seslenmiş benim kanımı alacaklar.
kan alınacaksa biraz alınmalı. Fakat hastanedekiler, Valinin karısının hayatını kurtarmak için hiç durmadan kanını almışlar oğlumun. Sonra da yüzü sapsarı olmuş ama o yine de sesini çıkarmamış ancak dudakları da sararmaya başlayınca başım dönüyor diyebilmiş kan alan adam kan verirken her zaman basın döner demiş ve çocuğun ölümünü seyretmişler valinin karısını kurtarmak için… ahhhh youqing hüngür hüngür ağlatın beni…
Sayfa 133Kitabı okuyor
Bir karım vardı bir zamanlar, Derya. Yoksa karım değil miydi? Evlenmeye karar vermiştik ama evlenmiş miydik, şimdi hatırlayamıyorum. Ne kadar tuhaf! Sanki benim hayatım değil de gece yarısı televizyonda izlerken uyuyakaldığım bir film. Mutlu muydum o zaman? Bilmiyorum, hatırlamıyorum.
Seviyor - Sevmiyor
Papatya değilim ben
Yetmedi mi kopardığın
Yolup bitirdiğin
Yalnız bıraktığın
Bir daha da koparsan
Seviyorum...
Ne kadar koparsan
O kadar seviyorum
Değişmiyor bu sonuç
Arsızca umarsızca seviyorum
Kopacak yaprağım
Kalmadı artık
Beni senden Koparma daha...
Yaprağı yolunmuş
Bir papatya gibi
Boynumu bükme
Belimi kırma benim
Seviyorum seni
Bak yine seviyorum...
Sayfa 83Kitabı okudu
BİR KİTABIN ÇAĞRIŞTIRDIKLARI
Okuduğum bir kitabı değerlendirmem için kendi değer ölçütlerim var. Bunlar- dan biri, kitabın bende çağrışımlar uyan- dırıp uyandırmadığıdır. İster bilim, ister yazın yapıtı olsun, içeriğine katılayım ya- da katılmayayım, okuduğum kitap bende ne kerte zengin çağrışımlar uyandırıyor- sa, o kitap benim için o kerte değerlidir. (Aziz Nesin)
Sayfa 44Kitabı okuyor
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekân aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visâle,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım…
İstanbul,
İstanbul…
Necip Fazıl Kısakürek
Söyle, bir daha söyle, benim de, seninim de,
Sayfa 13Kitabı okuyor
... ''İtiraf edeyim, beni aptal ettin Brissenden. Benim aç olmam, seninse bunun farkına varman sıradan olgular, insanı rezil etmez. Görüyorsun, sürünün geleneksel küçük ahlakçılığına güler geçerim, ama sonra sen çıkıp keskin ve doğru bir laf ediyorsun ve ben anında o küçük ahlakçılığın kölesi haline geliyorum.''
Sayfa 326
Hamdullah Suphi, gazetedeki bu pasajı okuduğu zaman gülmeye başladım. Anlaşılan benim Maarif Vekili olduğumu yazıyordu. Tabiî, gazete, kanun dışı böyle âsi kadına hücum ediyor ve din taassubunu tahrike çalışıyordu. Bundan memnun olmadım. Çünkü, ben hiçbir maddî şeref, yahut mükâfat peşinde değildim.
Memleketimizde Erzurum’dan, İzmir’e kadar kanlı bir yol vardır. Orada ölenlerin her biri isimsiz ve memleketlerini esirlikten kurtarıp hür ve müstakil bir yurt yaratmak için canlarını vermişlerdir. Onlardan biri olmak ve o yolda can vermek benim için daima kâfi bir mükâfattı.
Bir Kızılderili atasözü der ki: "Benim hayatımı yargılamadan önce benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan geç. Benim takıldığım taşlara takıl yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git benim gittiğim gibi anca o zaman beni yargılayabilirsin.
Hadi anlaşalım..
Meksika halkının Toltekler soyundan gelen bir aileye mensup 
Don Miguel Ruiz 'in kitabı 
Dört Anlaşma , kişisel gelişim türü kitapları tercih edenlerin severek okuyacağı ancak, bana kalırsa diğer kişisel gelişim kitaplarına benzemeyecek kadar kısa,öz ve sade bir kitap olmasından kaynaklı tür ayırt etmeksizin okunabilecek bir kitap..
Aynı anlama gelen
