Gerçeği duymak, görmek her anlamda çok yakıyor.
İlk başta hissetmiyorsun,affalıyorsun sonra zaten bildiğin o gerçek bir duvara toslamak gibi sarsıyor seni. Canın yanıyor defalarca...
Canın yanıyor hissetmiyorsun.
Bu acı zamanla birikiyor birikiyor seni içten içe yok ediyor....
Yaşayan bir ölü haline geliyorsun zamanla,
Ruhsuz ve hissiz....
En çok canını yakan başından beri olacakları biliyor olman.
Savaşın geldiğini görüyor lakin bir tepki bir savunma gerçekleştiremiyor olman....
En çok ta bu çaresizliğin üzüyor seni.
Oysa kalkanın elinde ve senin onu alıp kendini korumanı bekliyor.
Ama senin kılın dahi kıpırdamıyor çünkü karşındaki insan senin herşeyin,hayallerin, vazgeçilmezin.....
Hem ona hem kendine kıyamıyorsun, gerçeklerin onun yaptığına inanmıyorsun,inanmak istemiyorsun.
Yorulmuşsun
Çunku hayattan, gerçeklerden,herşeyden,herkesten.....🌙