Aşk..
Dünyanın görünmeyen iyi yüzünü sevdiğin, soluduğun havanın, çektiğin dumanın, dinlediğin şarkıların, yürüdüğün yolların, basını okşadığın hayvanların. Nefretle vazgeçtiğin her şeyin gözünde bir anlamı olduğunda kazanmışım diyorsun. Bu dünyadan alacağımı aldım demenin eminliğini yaşıyorsun. Bu zaman kadar sana verilen sevgi tanımlarının gerçek
İşaret parmağı ile baş parmağını hafifçe açarak birkaç santimlik bir aralık yaptı. Elini havaya kaldırarak o aralığı gösterip
"Benim dünyam bu kadar" dedi.
Hafifçe tebessüm edip
"Nasıl yani?" diye sordum.
Parmakları ile oluşturduğu aralığı yanağıma yerleştirdi.
"Bak gülünce dudakların bu kadar kıvrılıyor yukarı o yüzden benim dünyam bu kadar.."
Sonra sen geldin.
Mevsimlerin dörtten fazla olduğunu öğrendim.
Günleri saymayı öğrendim, ellerini tutmak için.
Şarkılara takılı kalmayı,insanlara dikkat etmeyip,
İlk önce seni,sonra seni,
en son olarakta yine seni düşünmeyi öğrendim.Bakışlarının fotoğrafını çekmeyi,
sonra o fotoğrafı içime asmayı öğrendim.
Sonra sen geldin.
Gelmenin bir insan için ne demek olduğunu da öğrendim.
sonra seni düşünerek yazdığım yazılarımda,
benimle konuştuğunu duydum.
Bir şehrin bir insan tarafından ne kadar güzelleşebileceğini senin yanında öğrendim.Şu an yanımda değilsin ama,
seni beklemenin heyecan verici olduğunu hissettim.
ondan sonra dünyanın yarısının,
yanaklarına sığdığını gördüm sen gülünce.
Masada unuttuğun bir hırkayı ne kadar önemsediğimi hatırlar oldum,sana sarıldım diye.
onun üstünde kokun olduğunu hatırlayınca,
senin için dünyanın en hızlı adımlarını attığımı da öğrendim. Seni ne kadar sevdiğimi.Sonra sen geldin işte.
Geçmişte yaşadığım herşeyi unutmak istediğimi fark ettim.Sırf kalbim gibi aklımda sadece sen ol diye.
Ellerimin ilk defa terleyişini öğrendim,
ellerini sımsıkı tuttuğumda yanında.
Hatta ve hatta baktığın bir insanı özlemenin ne demek olduğunu seninle öğrendim.
Sonra sen geldin işte.
Yaşanılası en güzel duyguların seninle var olduğunu öğrendim...
O gülünce içim şenlenir. Nerede ara vermişsem ordan yapışırım yaşama.
Sen gülünce
Sen gülünce bozguna uğruyor düşman orduları
Mavzerlerin arasında çiçekler açıyor
Kurşunlanan göğü katlayıp sandığa kaldırıyor beyaz yemenili neneler
Bir asker çay demliyor iki siperin ortasında
Sen gülünce ülkeler sınırlarını baştan çiziyor
Çok şey oluyor sen gülünce
2.0 şiddetindeki depreme dayanamıyor Japonya
Ağaçlar dalında kuşları taşıyacak
Gülmüştü. O gülünce ben rahatlıyordum.
