O ana kadar, felsefenin gözü, insanı çevreleyen doğanın değişen görüntülerine akılcı açıklamalar aramak için dışarıya dönüktü. Şimdi bakışları yeni bir alana yönelmişti-insan yaşamının düzeni ve amaçları-, ve bu alanın merkezinde, bireyin ruhunun doğası vardı. Sokrates öncesi felsefe (göstermeye çalıştığım gibi) doğanın keşfiyle başlar; Sokratik felsefe ise insan ruhunun keşfiyle başlar.