Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Atası ne olursa insan ona dönüşür, elbet böyle olur. Mahmut'un babası denizci, annesi denizci çocuğuydu. Elbette o da denizci olacaktı. Ama babası olmamasını istiyor, bu sevdasına karşı çıkıyordu. Diretti Mahmut, hayalleri, deneyimlerden daha baskın çıktı gözünde. Bir zaman ustasının yanında, karada öğrendi denizciliği. Yıllar sonra babası yine ve yine karşı çıkarken, kendini masmaviliğe attı. Gün geldi, vazgeçmek zorunda kaldı. Ama yine de, öz özü her şekilde çağırır. O da özüne, eski ve ilk aşkına geri döndü.
Burada ikilemle karşılaşıyoruz, acaba en doğrusunu mu yapmıştı Mahmut? Karısını, topraklarını, sermayesini terk edip denize çekilmesi doğru muydu, değil miydi? Doğruydu, çünkü önünde sonunda geldiği yere geri dönerdi insan. Doğru değildi, çünkü sorumlulukları ve 2 kişilik de olsa bir ailesi vardı. Hangisi peki, hangisiydi cevabı? Bana sorarsanız tabii ki doğru değildi, ne de olsa bir karısı, sorumluluğu ve rolü vardı hayatında. Ama Mahmut'a bakarsak bu onun için büyük bir sevdaydı. Hayatı boyunca bunun için çalışmış, dininmişti. Fakat hayat farklıdır. Bazen, istemesek de çabaladığımız işlerden vazgeçmeliyiz. Yoksa sonumuz, ikilemle kalacaktır. İkilem de ruhu vesveseler. Ruh vesveselenirse ortada ne çabalanacak iş kalır, ne de çabalayacak kişi.
Ah nova ah.
İlk iki kitabını da heyecanla okuyup bitirmiştim. İki günde de bu kitabı okudum o kadar sürükleyici bir kitap ki bitti ama hala üzgünüm ve kızgınım. Yazar zaten bu kitabı bile çok uzun sürede çıkarttı ve sonu çok bağımsız bir şekilde bitiyor. Devamı var mı son muydu anlam veremedim.
Kesinlikle tavsiyedir. Fantastik kurgu kitaplarında en başa gelmesi gerektiğini düşündüğüm mükemmel bir kitap.
Elementler ve sihirleri seviyorsanız özellikle fantastik okursanız ilk kitabınız bu seri olmalı.
Aradan çıktı işte
Yazar bu kitabı yazarken ya da okurlar kitabı dünyaca ünlü, muhtesem bir başyapıt (!) Sayarken aklımızla dalga geçmiş olabilir mi?
Konu basit. Kovboy filmi izler gibi sahsina münhasır ilmayan bir hissiyat bıraktı bende. Zaman zaman da "Yeşil yol" u hatirlatti. Kitaptan tek bir edebi cümle alintilayamadim çünkü yoktu. Acaba diğer yayinevi baskıları daha mı iyidir?
Neyseki fazla zaman harcamadan bir kaç saat içinde okudum bitti. O kadar ovdugunuz kitap bu muydu?
Rüyamda Osman'ı Gördüm.
Rüyamda Osman’ı gördüm. Onun her anlamda keşmekeş hali üzerimde hatırı sayılır derecede bir etki bırakmış olacak ki alnımda kümelenmiş ter damlaları varlığını beni rahatsız edecek derecede tescil etmişti. Ama benim de kendime göre bazı güçlerim vardı ve bunu bir an önce o lanet olası ter damlalarına göstermeliydim. Ellerimin tersiyle -dökülmüş
·
Puan vermedi
Gregoris için olan günlerden biriydi ta ki köprüde o kadını görene kadar şiddetli bir yağmur ve köprüde bir kadın elinde mektuba benzer bir şey okuyordu bu Gregoris'in dikkatini çekti ve gözüne ayıramadı sonra ona yaklaşan kadın onun alnına rakamlar yazdı.
Kadınla biraz yürüdükten sonra Gregoris 'un merak duyguları kabardı.
Kimdi
İtiraf ediyorum; hayatımda en zor bitirdiğim kitap bu oldu. Hayır hayır sebep 700 küsür sayfa olması değil. Kitabın özellikle ilk 250 sayfası akmıyor, çünkü cinayet hikayesi arka planında ortaçağ hristiyanlık tarihi ve inanç felsefesi anlatılıyor. Bitirdim ama aklıma “Hayat bu kitabı bitirecek kadar uzun mu ki?” sorusu takılmadı değil. Yine de pişman değilim, sayesinde ortaçağın o karanlık dönemine gittim gittim geldim. Kilisenin kitaplardan ve bilgiden nasıl korktuğunu, bu nedenle kitaplara ulaşımı sınırladıklarını, O dönemlerde dinin batı ülkelerinin yönetiminde nasıl güçlü olduğunu, din adına işlenen cinayetleri, sapkın mezhepleri, tuhaf tarikatları, din adamlarının çıkarları uğruna dini nasıl kullandıklarını gördüm. O günden bu güne çok değişiklik olmamış sanki. Bu açıdan bakılırsa hala ortaçağdayız. Bir manastırda koca koca rahipler, kilise zengin olsun, rahipler zevkü sefa içinde yaşasınlar diye “İsa zengin miydi, fakir miydi” tartışması yapıyorlar, hem de sayfalar boyunca. Hadi bunu anlarım da, İsa gülmüş müydü, yoksa gülmemiş miydi, gülmek haram mıdır? diye tartışıyorlar. Şu anda da yüksek sesle gülmeyi nahoş bulan insanlar yok mu? Hem de bu insanlardan birisi zamanının dış işleri bakanı değil mi? Neyse yine konuyu dağıttım. Kitabın adının neden “Gülün Adı” olduğunu anlatmak için yanıp tutuşsam da, aranızda belki kitabı okuyacak mazoşistler vardır diye spoiler vermiyorum. Ben de bir kaç yıl sonra dayanamayıp Faucault Sarkacı mazoşizmine de bulaşırım herhalde. Sağlıcakla kalın.
Pelin'in çocukluk döneminde hatırladığı kadarıyla babası dindar olsa da katı kuralara sahip değildi orucunu tutar, namazını kılar, kısacası her türlü ibadeti yerine getirir ama herkesin inanışına ve yaşam şekline saygı gösterirdi.
Annesi Süreyya hanım, İstanbul'da modern bir aile içinde yetişmiş bir gün babasını çocuk yaşta kaybetmişti.
Gül dünya!
Kitapta o kadar kahredici şeyler okudum ki, yaşamış olanları düşünemiyorum bile. Her olay başlı başına trajedi lakin beni etkileyen, kalbimden bir şeylerin kopup gitmesine sebep olan o olay 'Güldünya Tören' hikayesi beni o kadar çok etkiledi ki okumamış veya bilmeyenler için paylaşacağım. Bu kitap okunmalı ve
·
Puan vermedi
Değişirsek değişir
"İlkbahar gibi bir mevsimi olan bu dünya, üzerinde yaşamaya değer... Ne olursa olsun"
Sahi nolursa olsun bu dünya yaşanmaya değer mi?
Evet bence değer. Ama gerçek manada yaşamak. Bir yerlerde kaybolup gitmek ya da kendimizi bir yerlere kapatmak yaşamaya değmez bu yaşamak değildir. Baharı karşılayıp doğayı duymak, hissetmektir yaşamak. Allah'a gitmektir, insanların içine karismaktır...
İçimizdeki şeytan dediğimiz şey ne şeytan bir şeyi bir kere söyler onu yapıp yapmaman bize kalır ama biz onun söylediğine kitlenirsek bu sefer nefis bunu tekrarlamaya başlar ve bir bakarız ki kaçtığımız şeyin içine düşmüşüz. Çok üzücü ama bir günah çok ileri gidilmedikçe yaşamak iyidir.
Neden derseniz;çünkü daha büyük günahlardan kaçmamıza yardım edecektir. Tıpkı Ömer'in bulunduğu durum gibi küçük hatalarından kaçıp son noktayı gelmeseydi geleceğine farklı bakabilir miydi? Kendini bunca zaman istaf ettiğini idrak edebilir miydi? Zannetmem hep vazgeçeceğini söyleyip hep aynı noktaya geliyordu o son olay onun küçük günahlarının büyük mukafatı oldu.
Son olarak şunu söyleyebilirim; Macide ve Ömer içlerinde ki sesi susturmayı değil de ortamı değiştirmeyi tercih etmiş olaydılar yine bir şeyler farklı olur muydu?
İçimizdeki şeytan nefis her ne dersek biz nereye gidersek orada olacak ve biz değişmedikçe onlar da değişmeyecek. Kaçmak geride bırakmak değildir. Kaçmak sorunun büyümesini görmezden gelip içinde kaybolmaktır...
Bu kitap günümüzde ya da yakın bir tarihte yazılmış olsa klasiklerden olur muydu?Asla.Mesele toplumsal sorunların tam göbeğindeyken ses çıkarabilmekte.1820li yılların sancılı Fransa’sında her baba yiğidin harcı değildi elbet bir idam mahkumunu yazmak ,yazmaktan öte onu anlayabilmek ve o mahkum olabilmek.İşte Victor Hugo bu yüzden Victor Hugo’dur.
