Eh Be Kenan
Vedat Türkali'nin okuduğum ilk kitabı. Bir Gün Tek Başına. Ama karakterimiz Kenan öyle biri ki bir gün değil her gün tek başına kalmayı hak ediyor.
Buhranlı ruh hallerı, içsel ve düşsel konuşmalar, melankoli, dönemin siyasi karmaşası ve yasak aşkın işlendiği bir kitap.
Korkak, kararsız, melankolik ve bunalımlı; evli ve çocuklu Kenan karakteri başına ne geldiyse fazlasını hak etti. Eşi söylemişti sen kimseyi sevemezsin diye, sevgilisi söylemişti bıktım senin küçük burjuva şımarıklıklarından diye. Hiçbir şeyi yoktu hayatta. Gerçek bir sevgisi yoktu, bir şeye inancı ya da bağlılığı yoktu. Sadakati, dik duruşu yoktu. Sadece takvim yapraklarını geçirmek ve içindeki dürtüleri gidermek için yaşıyordu. Bunun acısını da manevi olarak kendi çekiyormuş gibi görünse de aslında eşi, zavallı Nermin çekiyordu. Öyle bencildi ki kendi mutluluğu için kızından ve eşinden vazgeçmeyi bile düşünüyordu. Ama o kadar beceriksizdi ki onlar hayatında olmasalar bile mutlu olamazdı.
Hayat hikayesinden geriye, bana kalırsa, Kenan bomboş bir hayat bıraktı. Eşi ve çocuğu tarafından iyi hatırlamayacak, özlemle bahsedilmeyecek biri olarak kalacak hatıralarında. Gerçi Nermin'e pek güvenemiyorum belki o sevgi inadi kırılmamıştır hala. Ama en çok onun acı çektiğine eminim.
Sevmediğim bir karakter oldunuz Kenan Bey, öfkeyle okuttunuz kendinizi. Öyle ki Rasim'i bile sever olacaktım.
öyle güzel bir kitap okudum kiiii sizlere nasıl anlatayım bilemiyorum.. savaşın bıraktığı hasarı, insanların psikolojisini, sonsuz aşkı ve sanatın gücünü bu kadar başarılı bir şekilde okura aktarabildiği için yazarı kutluyorum. kimi okuyorsam o oldum; savaşta insan kalmaya çalışan bir asker, hepimiz gibi yaşama hakkı olan fakat bu hakları
Yazardan okuduğum ilk kitaptı.Dili sade ve akıcı ; konusu belki bildiğimiz alıştığımız bir konu olsa dahi sıkılmadan okudum. İnsan evlendiği kişiyi küçümser mi , kendisini herkesten üstün görüp diğer kişileri küçümser ise hayatta ne kadar mutlu olabilir ki.Her birey mutlaka ebeveynlerinden öğrendiklerini mi uygulamak zorundadır. Kitabı okurken hem
Kadınları çocuklara öldürtürler.
"İnsan olan öldüremez Esmeyi"
Suçlu kim ? Esme mi ? Abbas mı ? Hasan mı?
Abbas’a vermediler Esme’yi. Abbas Esme yüzünden 3 kişi yaraladı. Abbas’a çok gün verdiler.
Diyarbakır hapishanesine sürdüler.
Esme’ye aşık olmuştu Halil.
Esme kendisini istemeyince bir gece 6 kişi babasının evinden zorla kaçırdılar
"Sen, Feyre, benim kurtuluşumsun."
Muhteşemdi.İlk kitaptan kat kat daha iyiydi. Feyre'nin karakter gelişimine bayıldım. Hem fiziksel hem de mental olarak kendini geliştirdi. Tamlin in olduğu sahnelerden nefret ediyorum kendisini ilk kitaptan beri sevmiyorum. Defolup git ve Feyre yi rahat bırak seni ruh hastası. RHYS dışarıdan çok soğuk görünse de içinde o kadar sıcak, sevecen ve kibar birisi. Feyreyle olan ilişkileri çok güzel, öldüm öldüm bittim okurken. Mor, Amren, Azriel, Cassian VELARİS i çok sevdim. Ortamın sıcaklığı verdiği huzur (safe place). Mor'un geçmişine o kadar üzüldüm ki. Hep dıştan güleç karakterler aslında içten yaralı. Mor'a karşı ayrı bi sempati besliyorum. Son 50 sayfa... gayet iyi gidiyodu sonra sjm yaptı yapacağını plot twistler baya iyiydi, okurken hem ağladım sonrasında da güldüm. Çok iyiydi. Üçüncü kitabı çok merak ediyorum.
Spoi*
Son sayfalarda noldu öyle. Nesta Elain dönüştü a- çok hızlı oldu her şey. Hybern Kralı bağı kopardığında öyle bi ağladım ki sonra bunun gereksiz olduğunu farkettim çünkü benim muhteşem çiftim önlemlerini almıştı. Rhys sen harika bi detaysın. Feyre yi Gece Sarayı nın Yüce Leydisi yapmışsın, ayyy. Eş bağını okurken çok etkilendim ya Rhys her şeyi biliyomuş meğersem. Kraliçelerin yaptığı ihanet peki, zaten gözüm tutmamıştı. Hakettiğiniz cezayı alırsınız umarım.
Seni kıranlar, seni üzenler, güç ve kuvvete sahip olup zalimlik yapanlar, bilsinler ki elbet buda geçer Ya Hu!
Her varlık, her olay ve başına gelen her şey birer gölgeden ibarettir. Hiçbir şey kalıcı değil, dertlerin dahi...Sen Rabb'ine sığın ve O'nun sonsuz rahmetinden iste! Umudunu hiç kaybetme, zira derdi veren Allah (c.c.) dermanını da yaratmıştır.
Hayata karşı insanın moral ve motivasyonuna pozitif anlamda katkıda bulunacağını düşündüğüm bir kitap.
