Merhaba!
Bugün "Kendine Ait Bir Ada" kitabıyla sizlerleyim.
Ben günlük tarzı kitaplardan pek hoşlanmıyorum. Bana çok olay ağırlıklı gelmiyor. Karakterlere de çok bağlanamadım. Hatta Kate ve küçük kardeş dışındaki karakterlere sinir oldum bile diyebilirim. Özellikle Jonathan'a. Kate, zorunda olmamasına rağmen yardım ediyor ama Jonathan ona kötü davranıyor. bu davranışı gözümde onu sıfırladı. Ayrıca kitap çok aceleye getirilmiş gibi. Ortalarına doğru bir merak etmeye başlıyorsunuz sonra çat kitap bitiyor. Diyorsunuz ki eee? Devamı yok mu? Çok havada bitiyormuş gibi geldi bana. Bir kaç çanta var diye anladım ben ama bir iki tanesini buluyor ve kitap bitiyor. Ve son olarak kitap bence çocuklara pek uygun değil. Yaşım daha büyük olmasına rağmen okurken özel isimlerden dolayı sıkılmaya başlamıştım. Çocuklar okurken zorlanabilir. Bana şey de garip geldi. Jonathan'ın kenarda biriktirdiği cüzi miktarda para var ve onu sadece İskoçya'ya giderken çıkarıyor. Ve o parayla iki gün baya takılıyorlar.
Üç puanı neden kırdığımı açıkladım. Şimdi de neden 7 puan verdiğimi kısaca özet geçeyim. Kitap aşırı akıcı. Benim pek vaktim yoktu o yüzden üç gün sürdü ama siz bir olursanız tekte biter yani. Bir de Holly, küçük kardeş ve Kate karakterlerini o kadar sevdim ki. Onlar olmasa hiç çekilmez gerçekten skshusgsus.
Sonuç olarak pek fena bir kitap değil. Pek önermem.
Nermin Yıldırım 
Dokunmadan isimli romanında. Eseri okuduktan sonra dimağımda bıraktığı hissiyatı mümkünü yok tarif edemezdim aklımda bu cümle olmasa. “Ne var ki insan ölürken en çok hayallere geç kalıyordu.” Ve bu geç kalmışlığın acısı başka hiçbir şeyle kıyaslanmıyordu.
Mücellâ,
Kendi hayatının
