...yazmak, düşüncenin yıldırdığı yerde güç veriyor insana; hele doğaçlama yazmak, dökülebilmek, hıçkıra hıçkıra ağlayabilmek kağıtlara; rasgele, kuruntusuz ve
beklentisiz ama en azından satır aralarındaki kokuyu alabilecek, yargılamayan bir dost okurun varlığını duyarak, aslında öyle birinin var olduğuna inanarak yazmak, çünkü ona ancak yazarak ulaşabilirim -ve yine çünkü- çevrem de konuşarak derdimi anlatabileceğim kimse yok.
Sayfa 47Kitabı okudu
"Delirmek için çok çabaladın ama başaramadın; demek bu isteğe bağlı değilmiş."
Can Yayınları
"Lütfen benim bir insan olduğumu tekrar hatırlayın; beni tutmayın, ezmeyin. Düşeceksem ezilmiş olarak değil, bir leblebi tanesi gibi düşmek istiyorum toprağa. Şunu unutmayın Sabri Bey, düşmekte olan bir kelebeği tutarsan düşmesin diye, ezersin."
Can Yayınları
"İçindeki yangından, kapanmayacak yaralar almış olsa bile sağ çıkabilmiş."
Can Yayınları
"Kendine çıkan değil, inen bir yoldayım."
Can Yayınları
Hep böyle oluyordu zaten; ya kendimi adada dolaşırken görüyordum ya da gitmek üzere gemide. Sonra ikisinin farklı şeyler olduğunu düşündüm. Yalnızca rüyalarımda gittiğim o adanın gerçekte var olduğuna inanmak istiyordum.