~
Mesafelerin hiç bir önemi yok.
İnsan kalbindekini hep sever, hep özler...
~
— İyi ama, ya ben yanılıyorsam?.. –diye haykırdı birden.– İnsanoğlu aşağılık bir yaratık değilse ya?.. Yani genel olarak tüm insanlık, tüm insan soyu… O zaman geri kalan her şey bir boş inançtan, kuruntuya dayanan bir korkudan başka bir şey değil… O zaman… hiçbir engel yok… Zaten olmaması da gerekir!..
Bir Güvercin Ağlıyor Rüyalarımda Ben Barış Oluyorum
This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
In my dreams:
They make me experience the apocalypse again and again,
They surround me from all sides, swords are drawn from their sheaths, I am praying.
Deserts, rivers, seas are red, blood spattered on the stars.
A dove cries out of fear, I am peace.
I am a well in Karbala, I am the water inside
I am a private on the battlefield, my helmet is bullet-ridden.
Supposedly 'The world cannot be cleansed without death'
They think I'm a cobblestone.
However, in my dreams:
I donate my life to the children who were murdered before their deaths.
They wrap my body as a shroud.
Those children's sometimes unfinished dreams,
Sometimes I become the smile he lost.
In my dreams: spite of those who forbid living
A bonsai that wants to be a totem of peace grows at the top of Mount Qaf.
Children whose hair smells of spring and whose hands hold flowers:
-will change the direction of destiny-
He walks inside me singing songs of peace.
I am the desire of a frozen child that heralds fresh dreams.
And I am a tree of hope that never sheds its leaves as if it will always bear fruit.
Geceleri sabahlara kadar okumayayım da ne yapayım? Ben, el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeleyip kitaplarımla baş başa kalmak saatini dört gözle beklerim. Çünkü, bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım anın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir. O vakit bu çıplak ve yalçın oda, gerçek dünyadan daha geniş, daha ferahlı bir âlemin munis, sevimli ve her biri sihir ve füsunla yoğrulmuş mahlûkları ile dolmağa başlar.
Sayfa 21
Ben bu kadını yedi yaşımdan beri okuduğum kitaplardan, beş yaşımdan beri kurduğum hayal dünyalarından tanıyordum.
Onda Halit Ziya'nın Nihal'inden, Vecihi Bey'in Mehcure'sinden, Şövalye Büridan'ın sevgilisinden ve tarih kitaplarında okuduğum Kleopatra'dan, hatta mevlid dinlerken tasavvur ettiğim, Muhammed'in annesi Amine Hatun'dan birer parça vardı.
O benim hayalimdeki bütün kadınların bir terkibi, bir karışımıydı ..
Sayfa 56
O gelmedi.
Kaldı işte...
Gülen yüzüm çocukluğumda,
Aşka inancım onda,
Mutluluğum bir salıncakta...
Sonra o gitti, ben düştüm, kanayan dizim iyileşti.
O gelmedi. O gelmedi ve ben büyüdüm.
Sayfa 43
Mesafelerin hiç bir önemi yok.
İnsan kalbindekini hep sever, hep özler...
Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
"Sevgili Bilge,
Bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanmadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz
Sayfa 383 - İletişim Yayınları - 22. Baskı/2012Kitabı okudu
Kimileri için ne zordur bunları söylemek değil mi ?
"Affedersiniz, hatalıydım, şimdi anladım, bilmiyordum, tebrik ederim, özür dilerim, nasıl öğrenebilirim, çok iyi düşünülmüş, çok güzel, benden daha iyi, ben o konuda iyi değilim, o çok başarılı..."
- Serhan Kansu
Sayfa 64Kitabı okudu
