Bir gün meşhur şair Hekim Enverî, Belh pazarından geçerken bir topluluk gördü ki, o toplulukta birçok kişi bir araya gelmişti. Topluluğun yanına vardı, baktı ki, bir adam ayak üzerinde durmuş, Enverî'nin kasidelerini, "Ben yazdım" diye halka okuyor ve işitenler, "Aferin" diye takdir ediyorlar. Adamın yanına gidip, "Sen Enverî'nin kim olduğunu biliyor musun ve kendisini tanır mısın?" diye sorduğunda, adam darılıp, "Sen ne diyorsun, Enverî benim!" dedi.
Hekim Enverî, gülüp, "Evet, şiir çalındığını biliyorum, ama şairi çaldıklarını görmemiştim" dedi.
Sayfa 410 - Büyüyenay Yayınları 2014 BaskısıKitabı okuyor
Sende kendi payından bir hatıra seç
Ve o ben olayım unutma beni unutma
CENABET GÜÇ, BAYAR ve 5816...
Bayar, o kanunun (5816) görüşüldüğü günlerde, üç kere Meclise gelmiş; parti gurubunda (Parti Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı sıfatıyla) konuşmuş ve dördüncü oylama için, çok hiddetli ve ağır bir lisân ile şunları söylemişti: "Eğer bu kanun, bugün de çıkmazsa, ben eşkıya olarak dağlara çıkacağım, komiteci olacağım, bu partini aleyhine isyan edeceğim... " Bayar'ın bu konuşması üzerine merhum Menderes şöyle demiş: "Bu iş galiba çok büyüyecek; bunu körükleyenler körüklüyor. Matbuat denen cenabet güç, galiba beni hayatımdan edecek..."
Sayfa 283 - 2.Kısım, (Kahire, Ezher'de Okuduğum Yıllar), -Mustafa Runyun Bey-, Celal Bayar'ın Rolü, Kaynak YayınlarıKitabı okudu
I
Burada dur Menad,
burada, hayat’ın tam orta yerinde…
Görüyor musun izleri Menad,
evimizin üstünde mavi tabut kayıklar
ve ölümlü tanrılar…
II
Merhaba kitapseverler
#Sonbaharmasalı#aşk#macera#zgizem#sır#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#engelsizokurlaokuyoruz#alıntı
" Sanırım, hayat aslında sadece bu kısacık anlardan oluşuyor. En tuhaf anlarda bile bir dostla atılan kahkahalardan; o çok sevdiğin kedinin kucağında huzurla uyuyuşunu izledigin dakikalardan, ablanın yada anneannenin
2=1
Kim o, deme boşuna...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Başdan - başa sen.
Sayfa 27Kitabı okudu
Sana bu satırları
Bir sonbahar gecesinin
Felç olmuş köşesinden yazıyorum.
Beşyüz mumluk ampullerin karanlığında
Saatlerdir, boşalan kadehlere
Şarkılarını dolduruyorum,
Tabağımdaki her zeytin tanesine
Simsiyah bakışlarını koyuyorum
Ve, kaldırıp kadehimi
Bu rezilcesine yaşamların şerefine içiyorum:
Burası Agora Meyhanesi
Burda
Bana güldükleri ve benden daha akıllı göründükleri müddetçe bir sorun yoktu
ama simdi bir moronun karşısında kendilerini ikinci derecede görmeye başlamışlardı. Ben göstermiş olduğum hayret verici gelişmenin, onlari ezdigini ve yetersizliklerini açığa
çıkardığını görmeye başlamıştım. Onlara ihanet etmiştim,benden o yüzden nefret ediyorlardı.
sevgilim ölüm!
ben yalnız sana hayranım.
Öyle görünüyor ki yaşam solup gidecek
Her gün biraz daha uzaklaşacak Kendi içimde kayboluyorum Hiçbir şeyin önemi yok, hiç kimsenin de Yaşama irademi kaybetmişim Verecek hiçbir şeyim kalmamış artık
Benim için başka hiçbir şey kalmamış
Sonun beni özgür bırakışına ihtiyacım var. Alışık olduğum gibi değil artık hiçbir şey İçimdeki beni kaybetmişim
ben Ölümcül bir kayıp, bu gerçek olamaz Hissettiğim bu cehenneme dayanamıyorum artık İçimi bir boşluk kaplıyor
Ölümcül elem derecesinde
Karanlık artarak yutuyor şafağı
Bir zamanlar bendim bu, ama o artık gitti. Benden başkası beni kurtaramaz ve fakat artık çok geç.
Düşünemiyorum artık, düşünemiyorum neden kalkışacağımı bile. buna
Dün sanki hiç var olmamış gibi geliyor artık
Ölüm olanca sıcaklığıyla karşılıyor beni, bana sadece elveda demek kalıyor..
"O benim hayatıma doğan bir güneştir. Ben onun ışığı ve harareti içinde yaşıyorum. Emin ol Mediha, yaşamanın ne olduğunu şimdi anlıyorum. Yalnız saadetin bu derecesi beni korkutmaya başlıyor. Bilmem, tuhaf bir his işte!"
Sayfa 57Kitabı okudu
