Annem Vera
Ölümünden kısa bir süre önce “Bu kitabı yazan cesur genç kadına saygı duyuyorum,” demişti annem. Gözleri 30 küsur yıl öncesine dalmıştı bunları söylerken.
31 yaşında Nâzım’ı toprağa vermesinin ardından Vera, acı ve yalnızlıkla mücadele etmek zorunda kalmıştı. Yanında insanlar varken zaaflarını göstermek istemezdi. Ancak gündüzleri,
Şubat Ayı hikâye etkinliği kapsamında yazılmıştır.
SONBAHARIN SONU
Beş raflı kitaplıkta yaşayan biri ciltli diğeri karton olmak üzere yalnızca iki kitap var. Kitaplar yalnızlık hissetmezler çünkü öğrenme tutkusu sayesinde edindikleri çoğul türküleri vardır. Birbirlerine sahip oldukları farklı hikayeler anlatırlar. Ortak okumaları sayesinde
