Merhabalar. Uzun zamandır mücade ettiğim, aslında hepimizin farkında olarak veya olmayarak mücadele ettiği durumlardan dolayı bu tarz bir kitap arayışındaydım. Hayatımı, farkında olduğum travmaları düzenleme çabasındayım uzun zamandır. İşe en temele inerek başladım tabii ki. Sonra bu kitaba denk geldim ve okudukça kendimi bulduğum derin bir kitap olduğunu fark ettim. Açıkcası düzenli zaman aralıklarında yeniden okuyarak şu ana kadar aldığım notları karşılaştırmayı düşünmekteyim.
Bu kitap aileden uzaklaşmamayı, onları affetmemiz gerektiğini, dertlerini dinlememiz gerektiğini anlatıyor. İyileşme affetmeyle başlar ve biz ne kadar kökümüzü geldiğimiz yeri beğenmeyip kaçsak da aslında gelecek nesillerimize hatta kendimize aktarmış oluyoruz. Bu sebepten affetmek ancak onların yaşadıklarını içselleştirmemeliyiz. Onların yaşadığı kötü şeylere biz de ortak olursak acıları hafifler sanıyoruz ancak tam tersi onların acılarını travmalarını asla kabullenmemeliyiz. Unutmayın li yaşadığımız kötü şeylerin bir çoğu bize ait değil sadece bizlere aktarılmış veya öğretilmiş. Bu döngüyü kırmak da bizim elimizde. Anne baba ve ataları sevip yakınlık bağımızı yeteri kadar almalıyız ancak asla kötü şeylerini,yaşadıklarını üstümüze almamalıyız. Bizim hayatımız tamamen bize ait,bunun bilincinde olmalıyız.
Ben kitabın gerçekten önemli noktalara değindiğini fark ettim. Okuyup kendi döngünüzü kırmanı dilerim.
