Ondan bahsettiğinde daima karım diyordu . Karım, karım, karım. Bu sözcüğü önünde bir kalkan gibi taşıyordu . Gelip en sevdiklerini alacağı korkusuyla ölüm tanrısının adını söylemeyen köylüler gibi
Ben tedbirli değildim. Pervasızdım,düşüncesizdim. Bu adam başka bir bıçaktı ,bunu hissedebiliyordum . Başka bir türdü ama yine de bir bıçaktı. Umurumda değildi . Ver şu bıçağı bana, diye düşündüm. Bazı şeyler , uğurlarına kan dökülmesine değer