İşte şimdi, evet şimdi, gerçek yalnızlığın ne olduğunu anlıyordu (çirkin olmayan, tamamen lambri kaplı bir oda, geniş bir yatak, bir masa, pek rahat olmayan bir divan, bir dolap)Yemekte herkes ona çok nazik davran- mış ve şerefine bir şişe şarap açılmıştı ama işte şimdi, hiçbiri kendisine aldırmıyordu, şimdiden kendisini tamamen unutmuşlardı (yatağın üzerinde tahta bir haç, öbür yanında ise bir efsaneyi tasvir eden ancak ilk lafları okunabilen eski bir gravür vardı: Humanissimi Viri Francisci Angloisi Virtutibus). Bu uzun gece boyunca hiç kimse ziyaretine gelmeyecek; bütün kalede, hatta sadece kalede değil tüm dünyada, tek bir insanoğlu kendisini düşünmeyecekti. Herkesin kendi meşguliyeti vardı, herkes kendi kendine zor yetiyordu, hatta annesi bile evet belki de annesi bile şu anda başka şey düşünüyordu, tek oğlu Giovanni değildi, bütün bir gün onu düşünmüştü şimdi sıra biraz da ötekilerdeydi.
“Kalbin en birinci düşmanı stres veya kolesterol değil, kibirdir.”
Profil
(15 Mayıs 1919... Kurtuluş Savaşı'nın dönüm noktasıydı. Yunanistan, Truva Savaşı'ndan üç bin yıl sonra Anadolu topraklarına asker çıkarmıştı. İzmir metropoliti Hrisostomos etekleri uçuşa uçuşa koştu, altın sırmalı cübbesini giymişti, diz çöktü, işgal komutanının çizmesini öptü, tuz serpti, haçını havaya kaldırdı, askerleri takdis ederek
Kurmak bize düştü, bu kalbi sökülmüş çağı.
Gübreliğe inip konan kargalar
Has bahçede gül kadrini ne bilsin?
Anlıyorsunuz ki, dünya, bir lokma sudur, başka da bir şey değildir.
Türkiye'de demokrasi özürlü doğmuştur.
Sanırım yalnızca ben değil, birçoğumuz, uçsuz bucaksız bir Araf'ta kaybolduk.
İçinizde olmayanı dışınızda bulamazsınız.
Sevmen aşırı, sevmemen yıpratıcı olmasın.
Bu memlekette sağcı-solcu, ilerici-gerici yoktur. Bu memlekette namuslular ve namussuzlar vardır.
"Bir kalbiniz vardır, onu hatırlayınız."
Söz olur kalbe değer, söz olur kalbi deler.