Acılar, yalnızlıklar, hüzünler adıyla çağrılamaz
Bunun için ömrüm bir tanımsızlıklar toplamıdır
•
Fırtınada bir teknedir sarsak bedenim
Batacak olsa bir kendine sarılır
Dalgınım çok zamandır, ki dalgınlığım
Tarihin içini çektiği yerlerde durduğumdandır…
Aklından yüreğine akan bir kum saatiyim ben, acılar,
düşler, umutlar boyunca
Unuttuğum her şeyi yeniden unutmaya çalışmak
Ancak ölümle kapanacak bir yara hayatım
“Ümitsizliğe kapılmayın; bu dünyanın zulümlerinin, maddenin, bulutların, esirin, her şeyin ötesinde; tüm adaletin, tüm şefkatin, merhametin, tüm muhabbetin kendisi olan bir güç var!”