Kış Uykusu
“Valla ben evim, odam, kitaplarım neredeyse kendimi oralı hissederim; başka bir yere de ihtiyaç duymam. Bu insanın kendine bir dünya yaratabilme, kendini oyalayabilme yeteneği ile ilgili bir şey. Sen sıkılıyorsun çünkü hiçbir şey yapmadan öyle süzülüp duruyorsun güzelim. Saldın kendini iyice. Eskiden çeviri meviri yapıyordun, iyiydi. Şimdi onu da yapmıyorsun. E sıkılırsın tabi. Çalışmak lazım, tutku lazım. 'Çalışmadan geçen bir hayat, dürüst ve namuslu bir hayat değildir.' diye bir laf var, biliyorsun."
Evde kalmak olanaksızdı benim için. Odam mutluluğumu içine alamayacak kadar dar geliyordu bana; açılmak için tüm doğaya gereksinimim vardı.
Sayfa 89 - iş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Çıldırmış şairlerin, titreyen mısralarında..
Yazgı
Yine bir Göktan şarkısıyla bitiriyorum yaz(g)ılarımı.
( Günes doğduğunda başka bir şehrin sabahında uyanacağım. youtu.be/7Li-rNHoqDA )
BU günlük yeter az hasarlı ve biraz çetrefilli ıslak gözler.
Koyu mavi düşler .Fluu düşüşler.
Nasırında kangrene yatmış, Blue bir yalnızlığım
Yosun tutmuş yüreğinden baksam
Kuyuya taş atmış
Dışarıda, yağmur çiseliyordu ve odam bir akvaryum kadar soğuktu. Henüz sandıktan çıkardığım kalın kazağım hâlâ naftalin kokuyordu.
Baktıkça Uzayan Bir Mavilik
. .
Gel Aybike
Bu gece gel yanıma
Hasretin içimi dağlıyor
Yine bu gece
Özlüyorum seni
Karanlık odamın içinde
"Fakat hakikat ne kadar başka... Hava her zamanki gibi kapalı; odam soğuk... Yaramda, her şeye rağmen bana yabancı, bütün yakınlığına rağmen benden ayrı, benden başka bir insan... Adalelerimde yorgunluk ve başımda ağrı..."
Sayfa 122Kitabı okudu
