Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin.
youtu.be/iVxY8MjrykM
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin.
NAZIM HİKMET RAN
Valla ben evim, odam, kitaplarım nerdeyse kendimi oralı hissederim. Başka bir yere de ihtiyaç duymam.
Bu insanın kendine bir dünya yaratabilme, kendisini oyalayabilme yeteneğiyle ilgilidir.
Kuş Uykusu (2014) Nuri Bilge Ceylan
Sonra odam: Masa, karyola, kitaplar. Benim inim. Bu gece bir kapansam oraya. Üzgünüm. Ama çok kalamam.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bırak her zamanki gibi, karanlık kalsın odam..
Zaten konuşmaya, zor ikna olmuş yüreğim..
Utanırım, korkarım, susarım gözlerimi görürsen...
Ne çok demlendin yüreğimde,
Ne çok yudumladım seni ruhumla,
Ve ne çok öldüm ben sana.
Bir ben bilirim, birde bu karanlık gece...
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş legenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
Nazım Hikmet
"Neden bilmiyorum, birden odam da, tıpkı ihtiyar gibi yaşlanmış göründü bana. Duvarlar ve zemin renksizleşti, her şey kir pas içindeydi; neden bilmiyorum, pencereye baktığımda, bana öyle geldi ki karşıda duran ev de yıpranmış ve kararmıştı kendince, sütunlardaki sıvalar kopmuş ve dökülmüştü, kornişler kararmış ve çatlamıştı, canlı, koyu sarı duvarlar leke lekeydi...
Ya da gün ışığı, bir an için bulutların arkasından görünmüş, sonra bir yağmur bulutunun arkasına saklanmıştı da her şey gözümde yine rengini kaybetmişti; ya da belki de çok tatsız ve hüzünlü bir biçimde geleceğimin bütün perspektifi bir an için görünüp kaybolmuştu ve ben kendimi tam on beş yıl sonra, yaşlanmış bir halde, tıpkı şimdi olduğu gibi, yine aynı odada, yine yalnız, yine bütün yıllar boyunca bir parça olsun akıllanmamış olan Matryona'yla birlikte görmüştüm."
Sayfa 94 - can yayınlarıKitabı okudu
yine akşam yine harp haberleriyle dolmuş odam
yine müzik yine yaprakları dökülmüş aşkımızın
yine sen hayalimde bıraktığım gibisin
Sayfa 110 - değişen bir şey yok
nedendir bilmem, şu odam da tıpkı bu kocakarı gibi ihtiyarlamis göründü ansızın. duvarlar ve yerler soyulmuş, her şey kapkara; örümcek ağı çoğalmıştı. nedendir bilmem dışarıya baktığımda, tam karşımızdaki apartman da çökmüş, kararmış, sütunlardaki sıvaları kabarmış, dökülmüş, karnizleri kararmış, çatlamış, duvarlarındaki parlak koyu yeşil benekler belirmiş gibi geldi...
Sayfa 93Kitabı okudu
