Bir odam kaldı bana, o da yeter yapayalnız ölüp gitmeye.
Ben miyim bu şeylerin sahibi? Kafamda bir çocuk var meraksız, İç âlemim oyuncaktan farksız. Odam, içime bir ayna gibi.
'Odam da günlerdir yalnızım, ziyanı yok dünyada da yıllarca yalnız değil miydim..'~
Yürümeden hiç bir şey yapmam, benim çalışma odam kırlardır.
J.J. Rousseau - Mon Portrait
6 MAYIS
Gece saat üç
Dördüncü katta küçük odam.
Ne esin var Ne ilham
Dalmışım
Kağıt kalem darmadağın masam
Dışarıda fırtına.
Ansızın bir gürültü!!
Ben miyim bu şeylerin sahibi?
Kafamda bir çocuk var, meraksız.
İç alemim oyuncaktan farksız;
Odam, içime bir ayna gibi.
Bir ışık oyunu var tavanda.
Gölgeler seslerle birleşiyor,
Ve bir karga beynimi deşiyor,
Azaplar kemirdiğim bu anda.
Kardeşini öldürüyor Kabil,
İçimde bir yalnızlık duygusu;
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sıkıntıyla geçilen
kocaman bir kum saatiydi odam
uğultularla esen rüzgar her şeyi
kitapları masayı belleğimi de
kumlarla örterdi
çünkü çöl zamandı
Sayfa 9Kitabı okudu
Kış Uykusu
Valla ben evim, odam, kitaplarım neredeyse kendimi oralı hissederim; başka bir yere de ihtiyaç duymam. Ya bu insanın kendine bir dünya yaratabilme, kendini oyalayabilme yeteneği ile ilgili bir şey.