"Böyle şeyler getirme Alkinoos aklına,
benim yaygın gökte oturan ölümsüzlere benzer yerim yok,
ne yapım benzer onlara, ne boyum bosum,
ölümlü insanlardanım ben.
Çok çile çeken bir insan varsa bildiğiniz
ona benzerim benzesem benzesem,
daha da büyük çilelerden söz edebilirim size,
tanrıların buyruğuyla çekmediğim acı yok benim.
Ama bırakın şimdi derdi merdi, karnımı doyurayım,
daha aşağılık bir şey yok bu köpek karından,
yüreğimiz yas ve üzüntüyle dolu olunca bile
buyurur bize, hatırlatır durur boyuna kendini.
Bakmaz sızlamasına yüreğimin,
buyruklar verir, haydi ye iç, der,
bütün dertlerimi unutup doyurmam gerekir onu,
bütün çektiklerimi unutturur bana,
yalnız beni doyur, der, doyur beni.
Ama siz, ağarır ağarmaz gün yapın gerekeni,
çıkarın bu çok çekmiş talihsizi yurdunun toprağına,
daha çok acılar çekeceksem ne çıkar sanki,
yurdumu görür görmez yitireyim ömrümü,
tek göreyim malımı mülkümü, adamlarımı,
yüksek çatılı evimi."