RAGIP - 5
Ne yapayım bilmiyorum
Yemin billah beynim duruyor
Sağa gitsem çıkmaz sola gitsem daha beter
Ümitsizlik gırtlağıma yapışıp namusuma göz dikerken
Şu mavi gökyüzü benim gözümde boyanmış bir tavandan ibaret
Birde kaç derece bilmem ama lambası var tepemde, kavuruyor
Şu şiirler olmasa karşımda bir solukla bir yerlere yetişmeye çalışan insanlar suret
Tozlu Pembe
"Öpüşürken kafanızı biraz eğin ki adamla burunlarınız birbirine girmesin. Sonra bide gözler, gözleri de kapat ki adamın burnunun üstünde ki siyah noktaları görme. Dudaklarını da öyle zımbalı gibi sıkma. Ağzını aç, yapış adamın alt dudağına ki adamın dili ağzına girebilsin."
Limon yemiş gibi bir suratla bakıyorduk ikimizde Melike'ye. "Dilinin ağzımda ne işi var?" diye sordum şaşkınlıkla. Sanırım kusacağım komşular.
"Fransız öpücüğü kızım o. İstersen yapma ama bence Ömer yapar, acımaz. Seksi herif sonuçta."
Sanırım yanaklarım yine kızarıyor...Off... Off nenem of...
"Melike sakın bana bütün bunları yaptığını söyleme..." diye vahşet içinde mırıldandı Şeyma.
Derin bir sessizlik...
"Tansiyonum bir fena." dedi Şeyma elini alnına atarak. "Büyüğü çok büyük küçüğü çok küçük tansiyonumun. Bayılıyorum ben galiba..."
"Yav bir iki kere öpüştük bizde yani Şemo abartma ha! Sanki önüme gelen herkese yapışıyorum."
Şeyma hızla kalktı yataktan. "Gidip senin günahların içinde Yasin okumam lazım. Allahım sen yakma. Allahım sen yakma..." diyerekten pıtı pıtı çıktı odadan.
Melike umutsuz bir bakış attı arkasından. "Bu kıza da üzülüyorum ha. Sapkın bir kavime gönderilen mübarek bir kul gibi çırpınıp duruyor içimizde." dedi üzgün bir sesle.
The Chronicles of St Mary's'in yazarı,uluslararası çok satan Jodi Taylor'ın bu karşı konulmaz spin-off?serisinde Team Weird,Zaman Polisi 2 de yine yer yerinden oynayacak,1.kitabı okuyanlar 2.kitapta yaşananlara aşina.1.kitaptaki arkadaşlar 2.kitaptaki da bizle birlikte.Sizlerde benim gibi Doctor Who,Ben Aaronovitch ve Jasper
Bazen deriz ya öfff... Yaptığımız işteki yılgınlığımız olarak belki kabul edilebilir ama karşımızdaki için ne ağır sözdür o öfff... Çünkü bu hep insanın nankör fıtratından kaynaklanır ki o da empati kurmayı, düşününceli olmayı unutturur bize. Öff dediğimiz kişiler ya düşünemediğinden, ya akıl edemediğinden, ya beceremediğinden, ya gücü yetmediğinden bıktırır, usandırır insanı. Halbuki biz onların yerinde olsaydık, Öff denilmenin ne kadar acı, çaresiz hissettiren, hayattan soğutan, yaşama sevincini öldüren, kendini değersiz hissettiren basit! bir kelime olmadığını anlardık. Yaradan ne güzel demiş; öf bile deme diye...