Lütfen duyarlı olalım, lütfen..!
Öğretmen "Siz kör, kör deyip duruyorsunuz," dedi, "sanki hasta, fakir ya da bilmem ne der gibi konuşuyorsunuz. Ama o sözcüğün ne demek olduğunu gerçekten anlıyor musunuz? Düşünün bakalım. Kör! Asla hiçbir şey görememek, asla! Günü geceden ayırt edememek; yeri, göğü, yakınlarını, dokunduğun ne varsa hiçbirini görememek; sürekli bir karanlığın içinde bulunmak, toprağın derinliklerine gömülmüş gibi olmak!"
Sayfa 144
Şehit Öğretmen Neşe Alten, Sinop Öğretmen Lisesi 4/A sınıfı öğrencisi iken, 1986 yılında, öğretmenler günü nedeniyle yazmış olduğu ödevinde;
“Ben tükenmez olayım tüm insanlara, yolculara yeteyim istiyorum. Korkuyorum bazı geceler, karanlık geliyor her yer bana, karanlık çok karanlık. Üşüyorum yatağımda. O zaman unutayım diye, avunayım diye annemi, babamı, kardeşlerimi düşünüyorum. Yurdumu, binlerce şehidin kanıyla sulanmış yurdumu düşünüyorum.”
Bir nasihat olarak ölüm yeter.
Saat ikindin beşi çeyrek geçiyor. Bu yazımı 28 Şubat günü soğuk bir kış vakti Kadıköy-Beşiktaş vapurunun en üst katında, küçük bir pencere kenarında, Haydarpaşa Tren istasyonuna karşı yazıyorum. Gözlerimin gördüğü, kulaklarının işittiği ve içime çektiğim havanın şükrünü eda ederek bu satırları yazma gereği duydum. Bir vakit ismimizin son kez selada, musalla taşında ve cenaze namazımızın kılındığı sırada zikredilecek olması biz insanoğlunun son gerçeğidir. Tabi ki bu anı göremeyeceğiz. Bu satırlar son nefesimizden önce gördüklerimizin, duyduklarımızın ve işittiklerimizin yansımasıdır . Unutma ey insan birgün öleceksin bu hayatta belki tüm beklentilerini karşılayamadan, hayallerini gerçekleştirmeden ve sevdiklerinle son kez kucaklaşamadan ölüm meleği kapını çalacak. Bir çiftçi son hasadını yapacağını, öğrencilerin son derse gireceğini, öğretmen son dersini vereceğini, doktor son ameliyatı yapacağını ve kaptan son seferini yaptığınının farkında olmadan göçüp gidecek..
Bir öğretmen olarak geçirdiğim ilk "Öğretmenler Günü"ydü bugün. Zamanında 24 Kasım gelince öğretmenlerimize notlar yazar ve hediyeler alırdık. Şimdi ise aynı şeylerin sana yapılıyor olması apayrı bir duygu. O minicik ellerin sana olan sevgilerini dile getiren özenle süslenmiş mektuplar yazmaları bir öğretmen için gerçekten büyük bir gurur kaynağı. Çünkü her şeyden önce öğrencinin kalbine girebilmek, onun yüzündeki gülümseme olabilmek çok önemli ve değerli. Ne de olsa "Öğretmen, öğrencinin gülüşüne düşen ilk cemredir."
Bugün ayrıca çok önemli bir mesleğin mensubu olduğumu gerçekten anlamış oldum. Gelecek nesillerin inşasında en önemli rollerden biri öğretmenin. O yüzden bu mesleğin hakkını tam olarak vermek lazım. Rahmetli Doğan Cüceloğlu Hocamızın da dediği gibi "Dünyada öğretmenlik gibi hiçbir meslek yok ki sadece bir saatlik bir dersle bile bir insanın kaderini etkileyebilsin."
Temennim odur ki anneler ve babaların, evlatlarını gönül rahatlığıyla kendilerine teslim edebileceği nice iyi, ahlâklı, hakkaniyetli öğretmenlerimiz yetişir bu ülkede. Çünkü "Hayatta en büyük mucize, küçükken iyi bir öğretmene rastlamaktır."
Bu anlamlı günde tüm emektar öğretmenlerimizin "Öğretmenler Günü"nü kutluyor ve üzerimde emeği olan tüm öğretmenlerimize ve bizi unutmayıp günümüzü kutlayan tüm arkadaşlarımıza şükranlarımı sunuyorum🥰