Sanırım her şeyin zamanı vardı ve ben o zamanların başrolündeyim artık. Yaşanacak her şey yaşanmış. Üzülmüşüm ama artık mutlu olmak için gelmişim bu noktaya, çok şükür. 🖤
Beni seve seve, hadi canına bas
Herkes gibi tek bırakıp gitme
Beni kaderimin elinden al, sakın ola pes etme
Beni sara sara, bakarsın iyileşi verir tüm yaralarım
Seni ben o zaman, yedi harikadan taç mahalim yaparım.
Kitapla ilgili içerik bilgisi vermek yerine bende oluşturduğu o güzel duygulardan bahsetmek istiyorum. Kitap bitince kapatıp göğsüme koydum, gözlerimden iki damla yaş süzüldü. Çocuklar, o güzel duygular, küçücük kalplerdeki kocaman duygular.. Beni etkileyen nadir kitaplar içinde yerini aldı. Kesinlikle okuyup okutturun
Her şeyin altından kalkabilirim, alttan alırım, unuturum diye mi itildim ben.. Hor görüldüm.. Ondan mı hiç hakkım olmadı güzel şeylere sahip olmaya, sahip çıkılmaya...
Böyle bazen bir yol ayrımına gelir gibi kalbim sıkışıyor. Bakıyorum nereye gideceğimi kestiremiyorum. Kapılar açılıyor eşiğindeyim.. İçeri buyur edilecek miyim yoksa yüzüme mi kapanacak bilmiyorum. Bildiğim tek şey sadece yürümek.. Hedefe varana kadar yürümek..
“Kimse kimseyi tanıyamaz, tanıdığımızı sanırız. Tanıdığımız kadarına inanırız. Eğer gerçekten tanısak, bırakın aşkı filan, kimse kimseyle arkadaş bile olamaz.”