İşte bu bizim hikayemiz
Öğretmenlik Mesleğimde en sevdiğim okulum için
Sen, anlayabilir misin, dilinden mısraların, dedik.
Başarıya giden yolda çekilen çile, kutsaldır, dedik.
Bu gün bu haldeyiz; yarın, zaferimizle bütün dillerdeyiz, dedik
Bu yolda yanmaya ve ateşten gömleğe talibiz, dedik.
Kimi gün oldu, gençtik, neşeliydik sahnede kolbastı oynadık.
Kimi gün oldu, büyük bir coşkuyla mikrofonları elimize aldık.
Kimi gün oldu, bir hiç yüzünden kızdık birbirimize, bazen de bozulduk.
Kimi gün oldu, “Sen” dedik, muzipçe kahkahalara boğulduk.
Yunus misali, bizi bilmeyenler neyi bilsin, bizi bilenlere selam olsun, dedik
Sen, anlayabilir misin, dilinden mısraların, onlar bizim hikayemizdir, dedik.
Bu basamakları birer birer , hiç yılmadan, durmadan çıkıyoruz, dedik
KK
Muallime dudak büken ey gafil uyan
Para değil bu mesleğe onu bağlayan
Hocalığın sihirli iptilasıdır.
Ölecekler bırakmadan belki hiçbir iz
Fakat dünkü talebeler bunu biliniz
Muallimler asrımızın evliyasıdır....
Sayfa 108Kitabı okudu
sağır ve dilsizler okulu
"Tüm öğrencilere, teker teker, bu şekilde, yavaş yavaş konuşmayı öğretecek kadar sabırlı mısınız? Her birine? Hem de yıllarca?.. Hakkınız ödenmez!"
Sayfa 279Kitabı okudu
Ödül Töreni
"... Ama sizin için onca çaba sarf eden, tüm zihinlerini ve yüreklerini size adamış, sizinle yaşayıp sizinle ölenleri selamlamadan çıkmayın buradan. İşte onlar orada duruyorlar." Ve öğretmenlerin balkonunu işaret etti.
Sayfa 172Kitabı okudu
En çok öğretmene dikkat etmemiz lazım. Bizde model hep öğretmenlerdir, anlattıklanyla bir dünya kurarlar. Öğretmen iyiyse, toplumunu kurtarır.
Sayfa 149 - Kronik Kitap YayınlarıKitabı okudu
9. sınıftım, coğrafya hocamız Aydan Hoca emekli olacaktı artık, son dönemi idi. Kanal tedavim olduğu için sınavının olduğu gün değil, dönemin son haftası girmiştim, yani son sınavını yaptığı öğrencisi idim. Öğlen vakti öğretmenler odasına giderek sınavımı oldum, 85 almıştım. Hoca'm kağıdımı aldıktan sonra elini omzuma koyarak, belki de hayatımda bir daha kimseden duyamayacağım bir şekilde konuştu benimle. Belki çok sıradan olacaktır ama: Bana her zaman güvendiğini, umutlu olduğunu, başaracağımdan emin olduğunu dile getirdi, nasıl dile getirdi ise halen aklımda, bu sözler geleceğime ve yaşama isteğimin sebebi halen... Ardından bana okulun kendisine verdiği defteri ve bir çıtçıtlı dosyayı verdi, defterin içine küçük bir not bıraktı, halen o defteri arada açar okurum. Hoca'mın bana verdiği hediyeleri görünce, benden de anı kalsın dedim ve emeklilikten sonraki yaşayacağı hayatta nasıl bir yol izleyeceğine önayak olsun diye 
Lev Tolstoy'dan "
İnsan Neyle Yaşar?" kitabını vermiştim :)