"Hayal de insan gibi diyar diyar gezer, hey oğul!"
Sayfa 144 - Vehbi DedeKitabı okuyor
Oğul babada, bulacağını görür. Baba oğulda kaybettiğini.
Bunca çatışmanın kaynağı bir görme bozukluğu. Baba oğulda geçmişini görürken, oğul babasında geleceğini görmemektedir..
Köyün birinde kralın bile kıskandığı yaşlı ve fakir bir adam yaşarmış. Herkesin kendisini kıskanmasının sebebi sahibi olduğu dillere destan beyaz bir atmış. Kral at için ihtiyara ne servetler teklif etmiş ama nafile. “Bu at, sadece bir at değil ki benim için” demiş. “o bir dost, hiç insan dostunu satar mı” diye eklermiş her teklif sonrasında.
Gel
"Basit bir oyunla hayat değiştirilemez. Ama şimdi başka bir şey önereceğim sana. Seni ailenden, ananla babandan büsbütün çekip alamam. Bunu yapmayı çok istediğim halde. Hakkım yok çünkü. Ama şimdiye kadar seni bir oğul gibi seven ben, bundan böyle, gerçekten oğlummuşsun gibi davranacağım sana."
Sayfa 156
Onu gören herkes, söylediği en sıradan lafın arkasında bile derin bir anlam bulunduğunu düşünürdü. Çünkü yıllar boyunca bütün filmler, şarkılar ve diziler, bizi yağ tenekesinde ateş yakan, kesik parmaklı yün eldiven giyen, koca sakallı sokak bilgelerinin varlığına inandırdı. Bak oğul, bak evlat, diye başlayan safsataları, içi boş lakırdıları, bar filozoflarının, feleğin çemberinden geçmiş babacan dayıları izleyip durduk. Şaka maka fena aldanmışız.
Sayfa 34 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Çeşme olmuş kanıyor yüreğim,
Sense barıştan bahsediyorsun,
Hakimler uykuya dalmış,
Hala Adaletten dem vuruyorsun!
Haber göndermiş teyzem,
Oğul yaşadıkların ne ilk ne son,
Bunlar dünyanın sonu değil diyor!