xx
" Âşık insan kendi gözlerini çıkarmalı, gerçeklerden ödün vermelidir. "
Sayfa 298 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Günde bir kez ye ve azla yetinen biri ol,"
"Bir gün buna hazır.olduğunda, tek bir öğün yemeğin bile aşırı olduğunu anlayacaksın. İnsanın iç organları yemekleri sindirip atmak için yaratılmadı..."
"Bunun sırrı, organlar yiyecekten arındığında, kendi gerçek ve doğal işlevlerine, düşlemeye yeniden dönmeleridir. Düşleme gücüyle, günlük yaşamında bir insan neyi isterse, onu maddeye dönüştürür."
undefined
"Kendinizi gözlemleyin ! Kendinizi titizlikle irdeleyin! Varlığınızın en karanlık köşelerine kadar girin! Her türlü şüphe ve korkunuzu, daha yüreğinizde filizlenmeye başladığı o ilk anda kendi ellerinizle boğun. Gerekirse kendinize karşı zor kullanın. Kendinize mutluluk, huzur ve netlik yükleyin. Dışınızdaki dünyanın koşulları sizi mutsuz edemez, ama sizin mutsuzluğunuz dünyadaki tiim sefaletlerin kaynağını yaratır.
Yoksulluk aklın bir hastalığıdır!"
Kendinizi gözlemleyin! Kendinizi titizlikle irdeleyin! Varlığınızın en karanlık köşelerine kadar girin! Her türlü şüphe ve korkunuzu, daha yüreğinizde filizlenmeye başladığı o ilk anda kendi ellerinizle boğun. Gerekirse kendinize karşı zor kullanın. Kendinize mutluluk, huzur ve netlik yükleyin. Dışınızdaki dünyanın koşulları sizi mutsuz edemez, ama sizin mutsuzluğunuz dünyadaki tüm sefaletlerin kaynağını yaratır. Yoksulluk aklın bir hastalığıdır!
Sayfa 120Kitabı okudu
"...Aşık insan kendi gözlerini çıkarmalı, gerçeklerden ödün vermelidir. Benim için ise böyle bir gerçek dışı yaşam, yaşarken ölmek demektir."
".... Beyaz zambakları düşünün.
Hayata sımsıkı tutunurlar. Üstelik insanlar gibi kendilerine yapay hayatlar yaratmaya çalışmazlar. Öyle bir dertleri yoktur. Zambak zaten hayatın kendisidir, saflıktır, yaşamdır. Endişelenerek geçirmez zamanını. Su zambakları olur küçük göletlerde. Ömürleri yettiği kadar suya hayat verirler. Rüzgar kuvvetliyse üzülürler belki ama endişelenmezler, tedirgin olmazlar. Bazen oyunlar oynar etraflarını çeviren su. Yine de karakterlerinde kaygılanmak yoktur. Sevinir, üzülür, hatta ağlarlar bazen ama yaşamaya devam ederler. Ne olursa olsun ödün vermezler karakterlerinden, neyse odurlar. Don öldürse bile umurlarında olmaz. Ne kadar mutludur bir zambak! Saplantılı zihniyetlerle uğraşmayacaktır hiç. Mutluluk, aşk, vicdan, gibi takıntıları yoktur. Kendini hayatın akışına bırakmamıştır. Aksine, sımsıkı tutunmuştur hayata. Kendisi olmayı, hayatı yaşamayı öğrenmiştir."
Sayfa 210 - Aylak Adam Yayınları
