Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Benimseyemediğim bir kişisel gelişim kitabından öteye geçemedi.
Kitabı kesinlikle beğenmedim. Bir noktadan sonra aynı şeyleri söyleyip durması da rahatsız etti. Ben daha çok felsefe kitabı beklerken kişisel gelişim kitabıyla karşılaştığım için de sevememiş olabilirim. Daha iyi araştırmam gerekirdi. Ancak bir sağlıkçı olarak da beslenme konuları beni çok rahatsız etti. Hem bilimsel açıdan hem anoreksiyaya olan yaklaşım açısından gerçek dışı göründü. Ayrıca kitabın temel felsefesi olan ‘Her şeyin suçlusu sensin’ fikrini de kitap boyu benimseyemedim. Olabildiğince yemek yememek/tek öğün yemek, az uyumak gibi öğretiler ne herkes için uygun ne de bilimsel olarak incelenip doğru bulunmuş, sağlıklı olmadığı saptanmış.
Bir sürü insanın elinde görüyorum bu kitabı. Yarım bırakalı çok oldu ama bi iki cümle edeceğim. Ben kitabı almadan önce felsefe kitabı sanıyordum. Kişisel gelişim kitabıymış. Olsun. Önyargılarımı bir kenara bırakma vakti gelmiş olabilir dedim. (Kişisel gelişim kitaplarını sevmem ve anlamsız bulurum) Okumaya başladım. Zaten basit akıcı bir dili
Geçen ayın tam da bugünü Harry Potter kitaplarını okumaya başladım. Kitapları okurken çocukluk ve ilk gençliğimde yaşadığım heyecanları tekrar yaşadım. Yeri gelip hüzünlendiğim yeri gelip güldüğüm seriyi okurken kitaplarla filmler arasındaki yer yer ufak, yer yer de büyük detayların her birini not aldım. Toplamda neredeyse iki yüz sayfalık bir not
Harry Potter ve Ölüm YadigarlarıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 201623,3bin okunma
Beğenmedim. Yazarın iddiaları çok kuvvetli ama temeli yok. “Farelere az yemek verdim bakın nasıl uzun yaşadılar” diye bir önerme olamaz, tıp doktoru olan birinin hayvan deneylerinin kanıt piramidinin en altında yer aldığını bilmeme ihtimali yok. Kitabı dinlerken sabah programlarına çıkan şovmen doktorlardan biri konuşuyormuş gibi hissettim.
Yazarın “Öğle yemeğinden sonra uykunuz geliyorsa yemeyin”, “Meyveyi kabuğuyla yerseniz cildiniz güzelleşir”, “Soğan çocuklar için zehirdir” gibi fantastik açıklamaları var. Tıp doktoru fakat antropolojiden tutun bitki ve hayvan fizyolojisine, çocuk yetiştirmenin inceliklerinden tutun gıda mühendisliği, iyi yemeğin püf noktaları ve evrime kadar her konuda her şeyi biliyor. Günde tek öğün yemenin kelliğe dahi çare olduğunu iddia ediyor. En güldüğüm kısım, doktor beyin “bunları televizyonda da anlattım ama bilimsel değil diyip sansürlediler :(“ serzenişi oldu :D
Dediği şeylerde doğruluk payı olsa dahi üslubu yüzünden zor bitirdim. Diyabetik retinopati ve diyabetik ayak, ona göre insanın yemeğe giden yollarını tıkama yöntemiymiş. Görme duyumuzu kaybedince yemeği de göremeyiz diye ciddi ciddi açıklama yapıyor. Hatta “Böyle gidersek doğuştan gözleri ve ayakları olmayan bir yaratığa evrileceğiz!!!” diye de ekliyor. İbretlik bir kitap, okumayın.
Kişisel gelişim türündeki kitapta, "Dreamer" diye adlandırdığı bir rehberle ve onun öğretisiyle tanışan yazar, Dreamer'ın öğretisini benimseyip evrensel bir okul kurma çalışmalarından bahseder. Dreamer yazarı, zaman ve ölüm kavramlarının olmadığı, zenginliğin hırsızları ve hasisleri tanımadığı, düşün, cesaretin ve kusursuzluğun dünyasına götürür. Yazar kendini yeniden oluşturur. Kitapta hayata dair pek çok faydalı öğreti bulunmasının yanı sıra benim gereksiz ve kullanışsız bulduğum öğretiler de var. Yeniden uyanış, kendi kendini bağışlama, kötü alışkanlıklar, beden, düşmanını sevmek, korku, sevgi, inanmak, düş vb. hayata dair pek çok konuya değinmiş yazar. Ki ben çoğunu faydalı buldum. Fakat tek öğün yemek, göz kırpmadan yaşamak, uyumadan yaşamak gibi tavsiyeleri kullanışsız ve amaçsız buldum. Daha önce bu tarz kitaplar okumamış olsam çok etkilendiğimi söylerdim ama bu kitap için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Başka kişisel gelişim kitaplarında okuduğum bilgiler bulunmakla beraber Dreamer'ın öğretilerinin bir kısmının abartı olması sebebiyle kitap beni çok etkilemedi. Ayrıca okulun kurulmasına ilişkin gelişmelerin anlatıldığı ve kişisel hikayeler bulunan son bölüm biraz sıkıcıydı. Çok tavsiye edilen bir kitap olmasına rağmen okumasam da olurdu diye düşünüyorum.
Harika bir distopya örneği
,
Dün başlayıp bugün bitirdiğim, elimden bırakamadığım harika ötesi bir eser.
Kitap Avis Everhard’ın 1912-1932 yılları arasında keleme aldığı el yazmalarından oluşuyor. Avis babası tarafından tanıştırıldığı Ernest isimli sosyalist devrimci bir gençle nasıl tanışıp evliliğe uzanan bir yola çıktıklarını ve nasıl ilk başlarda hiç benimsemediği
