“oh captain, my captain.”
“Oh Captain, My Captain!”
Oh Captain, My Captain!
Oy reis, koca reis, alnımızın akıyla döndük seferden.
Savuşturup onca belâ, onca fırtınayı, sonunda murada erdin.
İşte liman, bak, çanlar çalıyor, bayram ediyor ahali,
Gördüler pupa yelken geliyor, gözüpek, gözü yeşil yelkenli.
Neyleyim, neyleyim ki ama...
Bu kan damlalarını nideyim?
Gayri uzanmış güverteye reis,
Soğumuş ellerini mi
Oh Captain, My Captain!
Yeni bir kitapla geldim bugün 
Ölü Ozanlar Derneği . Bence kitabın adı bile başlı başına sanat.
Konusu: İnsanların her zaman farklı bir bakış açısı ile sahip olmaları gerektiği olayları devamlı sorgulamaları gerektiği anlatılmaktadır. Roman, yatılı bir okulda geçmektedir. Kişilerin birbirleri ile olan sıkı arkadaşlıklarını ve yaşadıkları hayat tecrübesini anlatmaktadır.
Kitap beni Avrupa tarihinin bir noktasına götürüp getirdi.
Uzun zaman evvel filmini izlemiştim. Kitap elime geçince okumadan evvel tekrar izlemek istedim. Genellikle önce kitapların okunup sonra filminin izlenmesi yanlısıyım ancak bu eserde bu sırayı değiştirmek hoşuma gitti. Kitaptan daha çok zevk aldım. Hatta bir oyun gibi, filmde şu nokta yoktu, bu noktayı daha farklı işlemişler vs..
Eserdeki dostluk çok çok hoşuma gitti. Bir okul yapıtında ilk kez zorba öğrenciler vs. yoktu. Sanat vardı, şiir vardı... Ve kendi kendime: zorbalık olmadan da müthiş bir kitap ve film yazılıp yapılabiliyormuş.
Filmini de çok beğendim. Bazı noktalar dışında tamamen aynı. Önce filmini mi izlersiniz yoksa kitabı mı okursunuz, sizlere kalmış bir şey.
Şimdiden iyi seyiler ve iyi okumalar...
Oh Captain, My Captain!
Ölü Ozanlar Derneği 
N. H. Kleinbaum
Oh captain,my captain