Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Kayıp Tanrılar Ülkesi Kitap İncelemesi:
Bu kitap ilk defa türk bir yazardan okuduğum mitolojik polisiye kitabıydı. Açıkçası Ahmet Ümit'in ne kadar iyi bir yazar olduğunu çevremden, arkadaşlarımdan duysam da bir türlü alıp okuyamamıştım kitaplarını. Sonunda Ahmet Ümit'in en yeni kitaplarından biri olan Kayıp Tanrılar Ülkesi'ni satın aldım. Genel olarak Yunan mitolojisine
Merhaba. Ahmet Ümit'ten okuduğum ilk kitap oldu Bab-ı Esrar. Yazar hakkında çok olumlu eleştiriler duydum. Bu kitabı da yüksek beklenti ve umutla aldım. Ama beklentimi karşılamadı. Tanışmak için doğru bir kitap değildi sanırım. Kitap neredeyse yarısına gelene kadar ilerlemedi resmen. Hiç doyum alamadım. Ahmet Ümit hakkında polisiye, sürükleyici kitaplar yazıldığını çok duydum ama bana nedense, bu kitap için söylüyorum, içinde müthiş bir kayboluş yaşatmadı. Kitaplara karşı her zaman şans veririm ama gerçekten bu kitabı okurken çok zorlandım. İlerle haydiiiii diye düşündüğüm bir kaç bölüm oldu. Ama bazı bölümler de gayet içine çekiyordu o kadar da olumsuz olmak istemem şimdi. Belki de şuan mistik tarzda yazılmış bir roman okumaya uygun değildi ruh halim. Bu da olabilir. Ama herşeye rağmen içerisinde çok güzel bilgiler vardı. Konya, Mevlana, Şems Tebrizi hepimizin bildiği, duyduğu şeyler olmasına rağmen hiç böyle detaylı bilgim yoktu. İçimden ısrarla Konya'ya gidip oraları gezmek geldi. Kitap nihayetinde güzel bir sona bağlandı. Güzel bir sona bağlanmazsa tamamen hayal kırıklığına uğrayacaktım. Bu kitaptan alamadığım doyumu Ahmet Ümit'in diğer kitaplarından alacağıma inanarak yazardan başka kitaplarda okumak istiyorum. Tanışma kitabı olarak bu kitabı seçmemenizi tavsiye ederim. Ama Mevlana ve Şems ilişkisine merakınız varsa ya da mistik tarzda yazılan kitaplara bence sizin için kaçırılmayacak bir kitap.
Polisiye, gizem, gerilim, korku türünde kitaplar klasik eserlerden sonra okumayı çok ama çok sevdiğim bir tür. Ama genellikle hep yabancı yazarları tercih eden ve açıkçası Ahmet Ümit'e de önyargılı olarak yaklaşmaktaydım. Kendisi ile ilk Bab-ı Esrar kitabı ile tanıştım; çok severek ve hayranlıkla okuduğum İstanbul Hatırası kitabı ile de diğer eserlerini okumaya karar verdim.
Agatha'nın Anahtarı isimli eseri de yazarın 15 tane polisiye hikayeden oluşan öykü kitabı. Öykülerden biri haricinde diğerlerinin hepsi başkomiser Nevzat tarafından okuyucuya aktarılıyor. Okuması kolay, hızlı anlaşılır; dili de akıcı ve yalın. Bir günde kolaylıkla bitirilebilecek bir kitap. Ancak bu tarz kitaplar okumayı çok seven bir okur olarak benim için biraz eksik kaldı. Hikayeler oldukça kısa ve oldu bittiye getirilmiş gibi. Biraz daha uzun, detaylı sorgulayıcı, düşündüren ve heyecanı diri tutmasını tercih ederdim. Bu yüzden son hikayeler hariç beni çok tatmin etmedi. Ancak yine de yazarın anlatımını ve baş karakterini tanımak için tercih edilecek bir eser.
Patasana
İlk defa polisiye bir roman okudum, sıkılırım diye düşündüm ama okurken hiç sıkılmadan okudum . Roman gayet güzel ve akıcı bir dille yazılmış. Ahmet Ümit'in kalemine sağlık. Hatta öyleki kitabı elime aldığım zaman, elimden bırakmak istemedim. Her okuduğum satır bende merak uyandırdı. Sonunu merak ettiğim için, kitabı biran önce bitirmek
"Cehennem boşalmış şeytanlar aramızda" Ahmet Ümit'in okuduğum ilk kitabı.
İçreik harika, dili sade ve sürükleyici bir kitap. Bu kitap Ahmet Ümit'in diğer kitaplarını okumama vesile olacak.
590 syf.
·
Puan vermedi
Ahmet ümit'in bir diğer harika kitabı.....
İlk okuduğumda normal bir hayatmış gibi normal insanlar arasından ele alınmış bir konu gibi kitap tam anlamıyla okuyucu kendisine saran dolu dolu bir polisiye romanı kalın kitaplara olan zaafımı Ahmet ümit'in İstanbul hatırası adlı kitabıyla devam ettiriyorum tarih, aşk ve ölümün çok derin bir şekilde işlendiği inanılmaz bir yapıt...
O kadar sürükleyici kitap ki düşüne düşüne okudum katillerin kim olduğunu ve için hemen kitabın sonunun gelmesini dört gözle bekledim bu gizli ve çok düşündürücü olayı kendimi kitabın başkahramanı Nevzat başkomiser gibi hissederek devam ettim... Ahmet ümit'in okuduğum ikinci kitabı istanbul hatırası tamamen tarihi dokulara ve tarihi mekanlara istinaden ele alınmış bununla birlikte dini ve Hz Muhammed'in hadislerinin yer aldığı aynı zamanda ölümün acı gerçeğini iliklerine kadar hisseden bireylerin hayata olan isteksizliğini ve yaşamaya karşı hiçbir amaçlarının olmadığının temel harmonisini okuyuculara sunmuştur
Eşini ve çocuğunu kaybetmiş iki çok yakın arkadaşın acı diyaloğunun kitabın son satırlarının oluşturması çok hüzünlendirdi.... Kitabın böyle bitmesini istemezdim beklemiyordum..
Pişmanlığın , hasretin , sevginin, ölümün ,kaderin, yalnızlığın ,kazanın tüm duyguların karmakarışık olduğu İstanbul hatırası. Çok Güzeldi.. merak ve polisiye türlerine ilgisi olan her okurun beğenebileceği bir kitap..
Okumak isteyen herkese iyi okumalar...
330 syf.
8/10 puan verdi
Livaneli'den okuduğum ilk kitap, tanışma hikayemiz. Merhabalar Zülfü Bey!
''İnsanların birbirini ilk tanıma anındaki mesafeyi yok eden şey neydi; konuşmak mı, bir arada zaman geçirmek mi,birbirini daha iyi tanımak mı ?'' (syf. 232)
Bence bu sorunuzun yanıtı; anlamaya çalışarak dinlemek, izlemek. Sizle konuşma imkanım belki çok düşük fakat
Bu kitapla birlikte Ahmet Ümit’in böylelikle okuduğum dördüncü kitabı oldu. Daha önce “İstanbul Hatırası, Beyoğlu Rapsodisi, Kar Kokusu” kitaplarını okumuş ve çok beğenmiştim. Hatta yazarlar içerisinde kitaplarını en fazla okuduğum yazar diyebiliriz. Bu kitapla ilgili sizin de bildiğiniz gibi çok olumlu yorumlar okumadım. Kitabı beğenmediğimi söyleyemem, çünkü gayet sıkmadan okunabilir bir dille ve üslupla yazılmış. Hatta yazarı ilk defa bu kitapla tanımış olsaydım muhtemelen diğer kitaplarını da merak ederdim ama maalesef daha önce bir tanışıklığımız var. Okuduğum diğer kitaplardaki tadı bu kitapta alamadım ve bana diğerlerine kıyasla basit geldi. Ahmet Ümit’in daha önce güçlü kalemi ve anlatımıyla tanışınca böyle bir kitap hâliyle hüsrana uğratıyor.
Ahmet Ümit'i ilk defa Bab-ı Esrar kitabıyla tanımıştım. Kitap beni o kadar etkilemiş o kadar peşinden sürüklemiştiki elimden bırakamadım bitince de en sevdiğim kitap olarak kaldı. Ondan sonra bu kitabını aldım polisiye romanlarını sevdiğim için arkasında yazanlar beni etkiledi.
Kitap üç hikayeden oluşuyor ilk hikayede güzel bir kurgu farklı bir fikir olduğunu görünce hoşuma gitti. Aslında hikayelerin hepsini beğendim son hikaye ise favorim baya ustalıkla yazıldığını düşünüyorum.
Kitapta genel olarak beni rahatsız eden şey Ali karakteriydi neden bilmiyorum ama kabadayı tavrı polis diye insanlara yaptığı şeyler pek hoşuma gitmedi. Ayrıca küfürlerde vardı çok yerde rastlamasakta. Bunun dışında beni rahatsız eden bir şey yoktu.
Kitabı diğer okuduğum kitabı ile karşılaştırırsam da diğer kitabının ben de bıraktığı dil ustalığı olay kurgusu yoktu diyebilirim. Genel olarak beğendiğim bir kitap oldu okumanızı tavsiye ederim tabiki de.
OĞUZ ATAY'IN GİZLİ TARAFI MI VAR?
Doğanın gizemini çözmek gibiydi itilmiş kenar mahallelerde, yıkılmış, çatısı çarpık evlerde büyüyen çocukların zihinlerinde gezinmek. Kimisi 10 yaşına geldiğinde karnı zil çaldığı için annesinin pişirdiği yemeği beklemeden dolaptaki ucuz abur cuburlara saldırdı. Yemeğin pişmesini bekleyemediği için annesinden terlikle dayak yedi. Kimisi okulda
