“Çok fazla övülen bir hayal kırıklığı.”
-Bülbülü Öldürmek
Öykü, avukat bir babanın kızı ve oğlunun büyüme sürecini anlatıyor. Tabii ki bununla da sınırlı değil :) Fazlasıyla sürekleyici biçimde anlatılan hikaye, biraz hüzünlü ve bir o kadar beklenmeyen bir durumla son buluyor. Kitapta da geçtiği gibi “Çoğu insan iyidir, onları nihayet görmeye başladığında öyle olduklarını anlarsın.” Önyargının; bilinmeyenin ve duyma ile edinilen bilginin bizi doğru bir biçimde tanımaktan alıkoyduğunun iletildiği bir öykü aslında.
Hikayede beyaz ve siyahi çatışması sunuluyor. Temelde ele alınan aslında her bu çatışmadan farklı olarak, topluluğun renklere bağlı kalmadan doğrunun ve adil olmanın yanında bulunması (sadece içsel bir varoluş bu) Maalesef ki bunun sonucu olarak her şeyin (bu konudan bahsedecek olursak) yolunda gittiği bir son olmuyor. Herkes, her şeyin ne kadar farkında olsa da; kalıplaşmış düşünce, aşılamayan fikirler ve önyargılar yüzünden doğru gidilen yoldan sapılıp, var olan amaç görmezden geliniyor.
Kitabın geneli hakkında fikirlerimi belirtecek olursam; bir daha okunmaya değer olmadığını ama verdiği mesaj açısından takdir ettiğimi söyleyebilirim. Sürükleyici konu ve akıcı anlatım ile kısa sürede bitebilir bir kitap. Fakat bazı kısımların spontaneliğinden dolayı uzun bir süre okumaya çalıştığım bir kitap oldu. Tavsiye edilebilir :)
Bülbülü Öldürmek 
Harper Lee
Kırmızı değil, kızıl veba!
