"Sızlanıp yakınmayı bırak artık," dedi Tanrı uyararak. "Sızlanıp yakınacaksın da eline ne geçecek? Her şeyin hayırlı bir yol izleyip olması gerektiği gibi olduğunu, hiçbir şeyin başka türkü olamayacağını gerçekten göremiyor musun?"
Çoğu zaman yaşamanın bir taş-kağıt-makas oyununa benzediğini düşünürüm: Kader umudu alt eder, umut cehaleti ve cehalet de kaderi. Ya da zihnimi meşgul eden haliyle: Kaderciler umutluları, umutlular cahilleri ve cahiller de kadercileri cezbeder.
Anılar plan yapmamıza ve yanlıştan kaçınmamıza yardımcı olduğu ölçüde değerlidir, ancak anılar daha iyi bir yaşamın önünde engel oluşturuyorsa unutmaya odaklanmalıyız.
Nietzsche'ye göre hayvanların yaşama ve doğuştan gelen dayanma güçlerinin kaynağı geçmişlerini bilmemeleridir. Felsefecinin görüşüne göre bir inek, atalarının başına gelen her şeyi bilse hayatı çekilmez olurdu.