MuallimE
@okuyan1calikusu
Okumadan geçen her anın pişmanlığı;"Bunca kitabı okumaya ömrüm yetecek mi?"cümlesinin telaşı içindeyim.
102 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
100 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Seni Eylül'de tanımanın pişmanlığını yaşıyorum..
Eğer aynı çağın insanı olsaydık hiç şüphesiz tanışmak isteyeceğim bir yazar olurdu Mehmet Rauf. Malesef kendisini 
Eylül romanı ile tanıdım. Bilindiği üzere bu eser edebiyatımızın ilk psikolojik romanı olma özelliği taşıyor. Eserde yer alan psikolojik tahliller bana kurgunun oldukça ağır ilerlediğini hissettirmiş, kitabı zorlayarak bitirmeme sebep olmuş ve bir daha Mehmet Rauf okumama kararı aldırmıştı. Taa ki 
Böğürtlen 'i okumaya karar verene kadar...
Yazar, okuduğum bu iki eserinde( Böğürtlen ve 
Genç Kız Kalbi ) öz saygısı yüksek, mağrur, müşkülpesent, çevresinde yer alan hemcinslerinin yaptığı hataları net bir şekilde eleştiren, gelişime açık, kendini tek ve gerçek aşkı bulmaya ve bu aşka hayatını adamaya kararlı kadın karakterlere yer veriyor. Bir erkeğin bir kadını bu kadar derin bir gözlem gücüyle kaleme alması, üstelik kurgudaki erkek karakterin yaptığı basit hatalar ile bu kadını yüceltmesi, benim aklımda iki soru işareti oluşturuyor. Bu gücün sebebi ya yaşadığı dönemde böyle bir kadının yokluğuna sitem etmesi yahut da tüm anlattıklarıyla gerçek olan bu kadına vuslat dilemesi...
Belki de:
"Revnak ve safvetini tasvire çalıştığım
Ruh-ı güzinin muazzez sahibesine"*
*(Güzellik ve saflığını tasvir etmeye çalıştığım
O seçkin ruhun aziz sahibesine.)
Diyerek başladığı bu eseri, dünyaya gelmiş ve gelecek kadınlar içinde, bahsettiği o seçkin ruha sahip olan tüm kadınlara ithaf ediyor.
Her genç kızın mutlaka okuması ve genç yetişkinlik yıllarında "Bu kalem, yüz yıl önce beni yazmış." diyebilmesi dileğiyle...
84 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
"Merhum zannetti ki cihanı yenmek Abdülhamid'i korkutmak kadar kolaydır." (Sayfa 77)
Yazmaya incelememi özetleyen bir alıntı ile başlamak istedim.
Hüseyin Rahmi Gürpınar 'ı 
Gulyabani adlı eseri ile tanıdım. Üslubunu gülmeceleri dolayısıyla sevdim. Eserlerinin güldürürken düşündüren, yormayan, sürükleyici, elinizden bırakmak istemeyeceğiniz tarzda yazılmış olduğunu söyleyebilirim. 
Efsuncu Baba 'yı okurken de yine böyle gülmeceli, batıl inanç silsilesini eleştiren bir kitapla tanışacağımı sanmıştım. Ancak yazarın son sayfada yaptığı eleştiri tabiri caizse başımdan aşağı kaynar su döktü. Defalarca okumama sebep oldu. Kitabın baş karakteri Ebulfazl Enveri ismiyle karşımıza çıkıyor. İsim seçimi tesadüf değil. Hurafe ve batıl inançların hicvini gülerek okuyacağımızı sandığımız bu kitap aslında Enver Paşa için yazılmış bir eleştiri niteliği taşıyor. Usta kalem 76 sayfada konuşturduğu üslubunu tek bir sayfada noktalıyor. O son bir sayfayı alıntı olarak paylaşmayı çok düşündüm. Ancak bu durumun, kitabı okumamış olanların kitaba ilgisini azaltabileceği düşüncesiyle vazgeçtim. Hem güldüren hem düşündüren bu kıymetli kalemin yine harika bir dönemsel eleştiri romanı...Henüz kalemiyle tanışmadıysanız şiddetle tavsiye ediyorum.
Okur Takip Önerileri
324 syf.
·
Puan vermedi
Kırılması gereken ön yargılar vardı..
Zülfü Livaneli, kurgularında tarafsız olamadığını düşündüğüm ve görüşünü açıktan açığa okuyucuya benimsetmeye çalıştığını hissettiğim için kitaplarından bir süredir uzak durduğum bir kalemdi. Bu nedenle 
Kaplanın Sırtında 'yı uzun bir zamandır çok merak ettiğim halde tekrar tekrar satın almadan rafına bıraktığım
