Rabia Koca
@okuyan_aciz
8 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hatırlamıyordu. Hiçbirini hatırlamıyordu. Bunca unutulmuşluğun içinde arada sırada da olsa aklına düşen tek kişi annesi oluyordu. Babası değil, kardeşleri, eşi dostu, evi barkı, eşyası değil; annesi
Sayfa 142Kitabı okudu
Meğer bir evet, tüm dünyayı sırtına alıp taşıyabilirmiş. Meğer bir evetin içine dünyanın tüm muhteşemlikleri sığabilirmiş. O gün öğrendiler.
Sayfa 95Kitabı okudu
En yakınını kaybeden insanlar o kişiye ait bir parçayı saklayarak ve kalplerinde, taşımakta zorlandıkları bir özlem hissettikleri zaman o parçaya sığınarak teselli bulurlar.
Kimi bir kol saati saklar, günler, geceler boyunca hasreti kovalar sayılar. Kimi bir kazak saklar mesela, üzerinden seneler de geçse o kazak hâlâ annesi gibi kokar. Kimi bir kalem saklar, bir kez olsun kullanmaya kıyamadığı o kalemin mürekkebi zamanla kuruyup donar. Kimi bir fincan saklar; ıhlamur, kahve ya da rezene... Fincanı hangisiyle doldurduğu fark etmez. Her seferinde eski zamanların lezzetini arar.
Kaybedilen kişi geri gelir mi? Gelmez. Bu zamana kadar hiç gelmedi. Fakat o kıymetli parça, yalnızlığın can acıtan yanlarını biraz olsun yontar.
Sayfa 71Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan çaresizliği en çok, kalbinin istediği şeye imkânları yetersiz geldiğinde hisseder.
Sayfa 59Kitabı okudu
"O olmasa bu oda: Bir halı, bir yatak ve bir dolap..." dedi kendi kendine. "O varken bu oda bir İrem bağı... Bir deniz, bir dağ, yeşil bir göl manzarası..."
Sayfa 43Kitabı okudu