"Eğer hayat ona çok daha fazla şey ifade ediyorsa, o da hayattan çok daha fazla şey isteyecekti. ... Bu cüretli kara gözler ona hiçbir şey sunamazdı. ...
Oysa azizenin (Ruth'un) gözleri, bildiği her şeyi ve tahmin edebileceğinin ötesinde şeyleri sunuyordu. Kitapları, resimleri, güzelliği, huzur ve sükuneti, yüce bir varoluşun bütün zarafetini. ...
O kara gözlerin ardında saat gibi işleyen bütün düşünsel süreçleri gayet iyi biliyordu. ...
Oysa azizenin gözleri gizemlerden, tasavvur edilemez heyecanlardan ve ebedi hayattan bahsediyordu. Onun ruhunun aynası olan gözlerde, kendi özünün de emaresini görmüştü."
Sayfa 63 - Türkiye iş bankası kültür yayınları