... Şu sıralar Onuncu Sözü okuyorum tekrar tekrar. Her okuduğumda şu cümleye tutuluyorum ve tutunuyorum: "Demek, bir seyrangâh-ı daimîye gidiliyor."
Biz Afrikalılar , Paris ve Londra gibi büyük Avrupa kentlerine geldiğimizde , insanların trenlerde çantalarından çıkardıkları kitaplara gömülüp kendi özel dünyalarına çekildiklerini fark ederiz. Kitap çantadan çıktığında, bir işarete dönüşür. Beni yalnız bırak, kitap okuyorum, der bu işaret. Okuduğum şey senden daha ilginç.
Sayfa 54Kitabı okuyor
🐾🐾”Okuyorum çünkü öldüğüm zaman tek bir hayat değil, yüzlerce hayat yaşamak istiyorum…”🐾🐾
burada seninle yakınlaştık bernhard
Eski arkadaşlar ya öldü ya mutsuz bir yaşam sürdürdüler, delirdiler ölmeden önce ya da herhangi bir yerde yaşıyor ve artık beni ilgilendirmiyorlar. Hepsi bir düşünmeye saplanıp kaldı ve bu arada yaşlandı, temelde bildiğim üzere hala orada burada deli gibi dolanmaktalarsa da vazgeçtiler. Onlarla buluştuğumuzda, aradan onlarca yıl geçmiş olmasına rağmen, hiç za man geçmemiş gibi boş laflar ediyorlar. Gerçekten de dendiği üzere dostlukları yürüttüğüm zamanlar oldu. Ama bunların hepsi bir zaman geldi koptu, bir zamanlar vazgeçilmez olarak gördüğüm birinden ya da diğerinden gazetede bir şeyler okuyorum, herhangi bir budalalık, zevksizlik, artık onlardan haber almıyorum. Hemen hepsi aile kurdu, dendiği gibi, işlerini kurup evler yaptırdılar ve her yönde kendilerini garantiye almayı dene diler ve zamanla ilginç olmaktan uzaklaştılar. Artık onları görmüyorum ve eğer görürsem de birbirimize söyleyecek bir şeyimiz olmuyor. Biri durmadan sanatçı olduğunu savlayıp duruyor, diğeri bilim insanı olduğunu, bir üçüncüsü başarılı bir tüccar olduğunu, oysa benim onları gördüğüm anda midem bulanıyor, onlar daha ağızlarını açmadan önce, o ağızlardan yalnızca bana!
ve hep kulaktan dolma şeyler çıkıyor, asla kendilerine özgü bir şey çıkmıyor.
Kinyas ve Kayra
Bu kitap bir bana hitap etmedi herhalde. Hiç zevk alamadım, atlayarak okuyorum.🙇♂️🤷♂️
Yaratış ve Yaratılış
§
Niye ki bu bitmek bilmez yaratış
Yok olacaksa bir gün her yaratılmış.
...
Öyle güzelsin ki, dur , kal biraz!
Çağlar geçse silinmez
Yaşadığım günlerin izi .
Öyle büyük bir saadeti sezmekteyim ki
Şimdi tadına varıyorum en yüce ânın
§
Sayfa 480 - Pan YayınlarıKitabı okuyor
Hayır, kendimi kandırmıyorum! Onun siyah gözlerinde bana ve yazgıma karşı gerçek bir ilgi okuyorum. Evet, hissediyorum, bu konuda yüreğim beni yanıltmaz, o -ah buna hakkım var mı, cenneti bu sözcüklerle anlatabilir miyim?
O beni seviyor!
