Her yaşayan ölür, sonsuzluk hepimizin sonu,
Olağan bir şey bu.
Sayfa 11Kitabı okudu
've hiçbir yara tam anlamıyla iyileşmez aslında'
Bir hikaye okuduğumuz zaman onunla öyle bir etkileşime geçiyoruz ki, içinde karşılaştığımiz her durumu zihinsel olarak taklit ediyoruz. Ardından beyinlerimiz bu yeni karşılaşılan durumları kendi hayatlarımızdaki bilgi ve deneyimle iç içe geçiriyor ve zihinsel bir sentez yaratıyor.
Kitap okumak, beyinlerinizin kadim korteks yatağına yeni nöral yollar kazıyor. Dünyayı görüş şeklimizi değiştiriyor. Nicholas Carr'ın son dönemdeki "Okurların Hayalleri" adlı denemesinde dile getirdiği gibi, "başkalarının iç yaşamIarına daha duyarlı yapıyor." lsırılmadan vampir oluyoruz. Bir başka deyişle, daha empatik. Kitapların yaptığı şeyi internetin sunduğu sanal dünya yapamıyor.
'dengeler değişse de dengesizler hep aynı kalır biliyorum'
İnsan yürüyen bir kadavradır çoğu zaman
'paramparça hayatıma rağmen tek parçayım hâlâ'
“Aradığınız hazine, belki de girmekten korktuğunuz mağarada saklıdır.
Sayfa 135 - Joseph CampbellKitabı okudu
Karman çorman bir kafayla doğuyor Türkiyede insan.
'bir bağlacım ben, onsuz yok anlamım'
Zafer AcarKitabı okudu
Amerika’ya daha ilk ayak bastığımda başlamıştı gariplikler silsilesi. Bilen bilir, yurt dışında okumaya gittiğiniz zaman üniversite size bir “host family” ayarlar, yani sizi misafir edecek Amerikan aile .. Siz de hem seyahatin yorgunluğunu atlatır hem de bu sırada kendinize kalıcı bir yer bulursunuz.
Benim kalacağım aile de şimdiye kadar
Yıl 2004Kitabı okuyacak
'yüzümde geçmişin ağırlığı, kapanmış yaraların izi kaybolsun istiyorum'
