Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.40
Yoo Charles Bukowski bu kitabı sen yazmış olamazsın. Biz kadınlara bunu yapmış olamazsın. Bir yanlışlık olmalı. Ben senin bir şiir kitaplarını okumuştum. Onlar ne kadar güzeldi. Dengemi alt üst ettin. Bu hak sana helal olmaz bilesin. Şimdi gördüğüm kadınlara bacağın ne güzel Liza, vücudun ne güzel İris diyesim var. Bunlar en basitleri tabi ki çok cüretkar diyaloglarda mevcut.
Böyle adı sanı duyulmuş ünlü ve büyük bazı yazarlara sanki hissedeceklermiş gibi kitabını beğenmesem bile ayıp olmasın diye zorla okuduğum oluyordu ama üzgünüm Charles sonunu getiremedim.
Sabah uyandım. Ayılana kadar kahvaltı öncesi hafif bir şeyler okuyayım gözüm açılsın dedim. İsmi ilginç geldi. Sabah sabah mizah kitabı okunmaz ki anacım sen ne yapıyorsun dedim kendi kendime.
Madem kitabı açtım bir kaç sayfa okuyayım da arkamdan ağlamasın dedim. Hıdır abimiz memurmuş. Çeşitli sebepler yüzünden hak ettiği göreve gelemiyormuş. Bütün düşüncesi orijinal şahin arabası ve şef olmak. Şef olacak mı Arabanın orijinalliği bozulacak mı diye beklerken birde ne göreyim kitap bitti.
Ayılmak mı, bomba gibi oldum bomba. Getirin 13000 küsur sayfalık Artamene ou le Grand Cyrus romanını akşama bitireceğim.
Kitaptan hoşuma giden bir Anektod yazmak istedim.
Adamın biri süpermarkette yarım elma almak istiyor. Tezgahtarla kapışıyorlar, tezgahtar müdürün yanına gidiyor,
“İçeride bir hayvan var. Bu elmanın yarısını almak istiyor” diyor. Bakıyor müdür sessiz; arkasını dönüyor. Bu müşteri arkasında. Adamı görünce
“Bu beyefendi de diğer yarısını almak istiyor” diyor.
Neyse adama veriyorlar elmanın yarısını, adam gidiyor.
Müdür diyor ki “Amma akıllı adammışsın sen. Nerelisin bakayım?”
O da “Brezilyalıyım abi” diyo.
Müdür “Yav ne işin var Türkiye’de, yaşasaydın ya Brezilya’da” deyince, bizimkisi
“Müdürüm, Brezilya’da ya futbolcu olursun ya da hayat kadını. Başka da bir şey olamazsın” diyo.
Müdür “Yalnız benim karım da Brezilyalı” deyince bir sessizlik hüküm sürüyor; bizimki soruyor:
“Abi, yenge hangi takımda oynuyor?”
"Dünyayı Değiştiren Beş Denklem" adlı kitapla başlayan matematik merakım, bu kitapta aradığını buldu. Kitapta matematiğin temel konuları - sayı ve semboller, mantık, cebir, geometri, karmaşık sayılar, eğriler, irrasyonel sayılar, olasılık, kaos teorisi gibi - kendi içlerinde tarihsel sıraya göre anlatılıyor. Kitabın en önemli özelliği
Bu muhteşem kitabı herkese hediye etmek istiyorum ki herkes okusun bu kitaptan mahrum kalmasın. Sen çocuk kitabı olamazsın. En sevdiğim roman oldun.
Etkilendiğim bir kitaptır. Aslında herkesin kendi hayatından bulabileceği izler var bu kitapta. Kimimiz açık yaralarla kimimiz de kapalı yaralarla yaşıyoruz. Bu kitapta kapalı yaraların ne hissettirdiğini anlatıyor bir bakıma. İnsan kendini buluyor yine ya hissettikleriyle yada yaşadıklarıyla. Zaten kendimizi bir insanda bir şarkıda bir filmde yada bir kitapta bulduğumuzda bize hep yakın gelir. Çoğu insan karşısındaki insanın ne hissettigini ne düşündüğünü önemsemez. O insan kırmadığını düşünür ama kırılan tarafta içine atar saydam olan camımız kırılmaya başlar. Eskisi gibi hissedemez hiçbir şekilde ve bir yerden zemberekler kopuverir ve sen,sen olamazsın. İçerde büyümeye devam eder sen iyileştiğini sansanda sesler yine hükmeder. Bu kitap düşünülerek okunduğunda ayrıntılarda ki birçok şeyi gösteriyor.
Çookk uzun zamandır okumak istediğim bir yazardı Japon yazar Murakami.Genelde kitap eleştirilerinden çok etkilendiğimi söyleyemem ama;okuduğum eleştirilerde kitaplarını ya göğe çıkarma ya tümden dibe batırma,ya yazarı çok sevme ya tereddütsüz nefret etme uçlarını görünce,uçların kalemini tanımak istedim.
Murakami hakkında söylenenlerin hangi ucundayım bilmiyorum ama,üslubunu çok sevdim.Konu aslında beni cezbeden türdendi,okurken de hiç sıkılmadım,hatta bitmesin istedim evet.Ama son sayfayı kapattığımda,tümü paslaşmalarla bitirilmiş golsüz bir maçın heyecanlı seyircisi gibi hissettim kendimi.Hatta orta sahanın dışına hiç çıkılmamış bir maçın.Karakterler çok iyi,kalem çok iyi,hikaye çok iyi;bir sürü cevapsız soruyla kalakalmak ve eee sonra bakışıyla son sayfayı kapatmak kötü bir histi.
Kısaca konudan bahsetmem gerekirse;37 yaşında bir erkek olan Hacime'nin 12 yaşından sonraki 25 yıldaki yolunu,iz sürmelerini,izini kaybettiği anları ve tüm sorgulamalarını anlatıyor hayatına dair.Genç bir adamın geçmişteki ukdeleri,keşkeleri,yara aldığı ve yaraladığı seçimleri yine kendi gözünden sorgulanıyor.Aşkın;erdemini hayatı düzene sokmaktan mı,yoksa doğrudan hayatı alabora eden aşktan mı aldığı üzerine bolca kafa yoruluyor.Ki bence cevabı çok net.
Murakami okumaya devam eder miyim?Evet.
"Senin içinde büyüdüğün çimento artık sertleşti.Bu nedenle şu anki sen,başka biri olamazsın..."
(Sınırın Güneyinde Güneşin Batısında/sf:18)
Bu adam niye böyle yazıyor? Kendimi anladığım bir cehennem sanki onun yazdıkları... Kendimi anlamam için çok çeşitli yollar vardı ama ben çıkmaz bir yola girdim ve bundan hiç pişman olmadım. Bu yolda olduğu gibi, uykusuz gecelerde olduğu gibi oldukça yakın durdum çocukluğuma, çocukluğumdaki kedilerime, en çok Sıpa'ya...Bir derdin oluyor ve sen
