Sevgili okuyan, Hayatta bir şeyler yapmak için çok fırsatım oldu ama ben hepsini çarçur ettim. Kendi ihmalkarlığım ve talihsizliğim yüzünden, hayat benden kaçtı durdu ve artık mantığım benim de ondan kaçmam gerektiğini söylüyor . Kalmanın mümkün olduğunu hissetsem, kalırdım. Ama hissetmiyorum. Bu yüzden kalamam. Başka hayatları da karartıyorum.
Verecek hiçbir şeyim yok. Özür dilerim.
Birbirinize iyi davranın.
Hoşça kalın,
Nora.
"O kadar alıştığım bir ağrı ki, zamanla yanımda tuhaf bir yoldaş gibi oldu."
Aynı yerden bakmıyoruz hayal ufuklarına
Aynı durakta değiliz
Marazi bir kalem sanki yaşamak
Mutluluğu noksan yazar yüreğe
Sevgiyi eğri büğrü
Bir zamanlar yıkılmış duvarlar bulup
Köşe taşlarına şarkılar söyler
Birlikte sürerdik ellerimizi
Ellerimiz ayrı dünyalar şimdi
Taşlar özlüyor bizi
Birlikte dalardık derin sulara
Balıklar vururdu gözlerimize
Balıklar mı öldü, su mu kurudu
Bilmem ne oldu bize
Sayfa 70Kitabı okudu
YARIM HAKİKAT
korkum yanımdaydı benim hep kendimden
o derin hiçlikten hiç kuşku duymadım
iki uçurum iç içe geçmiş de kapana alıyor
ısırıyor sanki beynimi çok bilmişliğimden
uçurumsuzdur yeşil; sakin bir özgüven
bense hep kaçtım şüpheden gücüm oldu inkar
ölünce tam öleceksin yaşayacaksan tek nefes
yarım dünya olmaz yeni içindeki çekirdekten
iki nota arasında ya cinayet ya intihar
toprağın altı feet altına nasıl düşer
hesabını yapıyor johann sebastian
cinsin ölünce bulursun olmaz 'yarım hakikat'in
Sayfa 18
Tamam şimdi oldu! denilecek bir nokta yoktu, her zaman bir eksik vardı.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Her defasında ekmek ateşinin karşısında yandıkça pişti Âdem. Ezildikçe inceldi. Üzerine bir olgunluk geldi, önce kalbine indi, sonra gözlerinin içine yerleşti. Hoşnut oldu dünya zahmetinden Âdem, dünyaya selâm etti. En fazla da ekmekle dünyalık olduğunu bildi.
Sayfa 195Kitabı okudu
