Mutlu Prens derlerdi bana, gerçekten de mutluydum, eğer zevk içinde yaşamak mutluluksa. Öyle yaşadım ve öyle öldüm. Sonra da, ben öldükten sonra heykelimi buraya, böyle yükseğe diktiler; şehrimin bütün çirkinliğini, şehrimdeki bütün yoksulluğu görebileyim diye ve kalbim kurşundan da olsa ağlamamak elimden gelmiyor.
Sayfa 3Kitabı okudu
Annem İçin
Öldükten beş gün sonra geldin rüyama. Babaeski’deki eski evin oradasın. Hayır gelin çıktığın ev değil, diğeri. Biz çocukken her yazları kardeşlerinle, kuzenlerimle bir araya geldiğimiz eski mezarlığın oradaki ev. Evin bahçesine çiçekler ekilmiş. 20 li yaşlarındasın. Sanırım hiç evlenmemişsin. Bahçedeki çiçekleri suluyorsun. Çok mutlusun. O kadar
Babam öldükten sonra, vücudumdaki bütün kanın çekildiğini hissettim, sanki bir illete tutulmuştum. Yapabildiğim tek şey, iç çeke çeke ağlamaktı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Sadece yaşamak için, etini satmak için öldürmedin balığı, diye düşündü. Gururun için, balıkçı olduğun için öldürdün. Canlıyken seviyordun onu, öldükten sonra da sevdin.
Eğer seviyorsan, günah değildir öldürmek. Yoksa daha mı günah..?
“neden yalnızlık bizi ürkütüyor.
ürkütüyor, çünkü sonsuzluğun başlangıcı gibi geliyor bize ve sonsuzluğun karşısında kendimizi kolumuz kanadımız kırık ve bomboş hissediyoruz, öldükten sonra da yaşamak için tanıklar istiyoruz.”
Adam yanımda olduğu sürece müthiş tedirgindi, benim iyiden iyiye keçileri kaçırdığıma hükmettiğinin farkındaydım, çünkü ona cehenneme inanmadığımı ve benim gibi ölümden sonra yaşama inanmayanların öldükten sonraki cehennemi kaçıracakları için ölmeden önce cehennemde yaşamak zorunda olduklarını ve kim neye inanıyorsa öldüğü zaman başına onun geleceğini söylemiştim.
Sayfa 212Kitabı okudu
Victor Hugo ne diyor: "Öldükten sonra yaşamak istiyorsanız, ya okumaya değer şeyler yazın ya da yazılmaya değer şeyler yaşayın."
önsöz
Diyecekler ki arkamdan
Ben öldükten sonra
O, yalnız şiir yazardı
Ve yağmurlu gecelerde
Elleri cebinde gezerdi
Yazık diyecek
Hatıra defterimi okuyan
Ne talisiz adammış
İmanı gevremiş parasızlıktan..
Belki diyorum kendi kendime.!
Belki öldükten sonra
Mümkündür yaşamak.!
Muzaffer Tayyip Uslu
İyi yaşamak
Üstelik, size, beni suçlayanlara bir şey daha söylemek istiyorum. Sonuçta ölüm karşısında insanlar geleceği daha berrak
görüyor. O yüzden sizi uyarıyorum yurttaşlar, siz ben öldükten hemen sonra cezalandırılacaksınız - beni mahkûm ettiğiniz cezadan daha da ağırıyla. Aslında, başınıza beklediğinizin tam tersi gelecek. Beni öldürünce, benim engel olduğum, o sizi yargılayan her şeyi kendinize karşı çıkaracaksınız ama bunun farkına bile varmayacaksınız ve bu yargıçlar sizin için hiç hoş olmayacak, genç olacaklar ve siz onların daha da ağır saldırılarına katlanacaksınız. O yüzden benim ölümüm sizi kötü hayatınız yüzünden reddedilmekten kurtarmayacak. İşte sizi bu konuda uyarmak istedim yargıçlarım. İnsanlar öldüren reddedilmekten kaçılmaz. Bir tek bunun için çok basit ve etkili bir yöntem var: daha iyi yaşamak. ( SOKRATES )
"Ben canlıyken ve yüreğim insan yüreğiyken," diye
cevap verdi heykel, "gözyaşlarının ne işe yaradığını bilmez dim, çünkü üzüntünün girmesine izin verilmeyen Kaygısızlık Sarayı'nda yaşardım. Gündüzleri arkadaşlarımla bahçede oyun oynardım, akşamsa Büyük Salon'da dansın başı nı çekerdim. Bahçenin etrafında çok gösterişli bir duvar vardı, fakat hiçbir zaman o duvarın gerisinde ne olduğunu merak etmedim, çevremdeki her şey o kadar güzeldi ki. Saraydakiler Mutlu Prens derlerdi bana, gerçekten de mut luydum; eğer zevk içinde yaşamak mutluluksa. Öyle yaşa dım ve öyle öldüm. Sonra da, ben öldükten sonra heykelimi buraya, böyle yükseğe diktiler; şehrimin bütün çirkinliğini, şehrimdeki bütün yoksulluğu görebileyim diye ve kalbim kurşundan da olsa ağlamamak elimden gelmiyor."
Sayfa 3