Hollywood, Dali'yi her zaman büyülemişti; aklı fikri orada çalışmaktaydı. 1944'te Alfred Hitchcock son filmi Spellbound'daki (Öldüren Hatıralar) rüya sekansı için oluşturulacak arka plana Dali'nin katkıda bulunmasını istedi. Film, bastırılmış duygunun nevrozu tetikleyebileceğine odaklanarak, psikoanalitik teoriyi cinayet/gizem türüne taşır. Dali ismi kaçınılmaz bir şekilde basında yer bulacağı için değerliydi — Hitchcock'un stüdyosu, Dali'nin önceki sene Life dergisine altı kez çıktığını fark etmişti. Ama Dali yalnızca ticari bir seçim değildi. Hitchcock sanatçının düzenli rüya sahnelerini beğeniyordu. "Filmlerdeki bütun rüyaların bulanık olması” klişesinden nefret eden Hitchcock Dali'nin buna netlik getirebileceğini düşünüyordu. Rüya sahnesinin hiper gerçek görunmesine karar verdiler. Önceki diğer birkaç ortak çalışmasında olduğu gibi, Dali yine uzlaşmaya vardığını düşündü, ama üzerinde çalıştığı sahnelerin çoğu kesildi. Fakat final sekansı, uzakta beliren golgeler, azalan perspektif ve bir sürü gözyuvarıyla kesinlikle Dali'nin tarzıydı. Bir noktada devasa bir makas boyalı bir gözü kesiyordu; bu tabii ki Un Chien Andalou'daki korkunç sahneye bir göndermeydi.
Sayfa 62Kitabı okudu
Öldüren Hatıralar-1945
-Neden geldiğini biliyorum.
+Neden?
-Çünkü aramızda bir şeyler oldu.
+Bir günde olabilir mi bu? Söyle lütfen.
-Bazen bir anda bile olur, bugün böyle oldu; elektrik çarpar gibi.
Bizleri yaratan, yaşatan, besleyen, elçiler gönderen, akıl ve iman bağışlayan, namazı lütuf buyuran, sağlık ve hastalık veren, iyileştiren ve öldüren Yüce Rabbimize hamd olsun.
SON.
Bir kişiyi öldüren bütün insanlığı öldürmüş, bir kişiyi dirilten bütün insanlığı diriltmiş gibidir.
Diriliş Yayınları. 1.Baskı İstanbul, Eylül 2022Kitabı okudu
Bizi sevdiğine emin ve âdeta kanını emmeğe alışkın olduğumuz birisinin gözlerinde bir gün hiç beklemediğimiz bir isyan görünce içimizden "Ya? O da mı bana ihanet edecekti?" dedirten acı gibi izzeti nefsimizi kıran bütün böyle hâtıralar incecik manevî birtakım yaralardır ki durmadan işler ve tekmil gönlümüzü sarar.Her mâhluk gibi,deli eniştemiz de,köşesinde,kendini hatıra gelmez ve hayale sığmaz inceliklere ve nezaketlere lâyık bulurdu.Her canavar,böyle mâruz kaldığı muhtelif rüzgarlardan zehirlenir.Ejderhaları çıldırtan hafif meltemler vardır.Felâket veya saadetimize sebep olan,hep duygularımızın birtakım nüktelerinden ibarettir.Hepimizi öldüren,çok kere,hayatın,yabancıların,ekseriyetin ve talihin mümessilleri gibi telâkki ettiğimiz birtakım unutkanlıklar,ihmaller ve tekâsüllerdir.İnsanları öldüren başkalarının gözlerine görünemeyecek kadar küçük birtakım nezaketsizliklerdir.
Sayfa 174Kitabı okudu
