Peki bu yetmiş yaşımda ben ne istiyorum? istediğim tek şey var: Ölümü haketmek... Ölen insanların pekçoğunun ölümü hakederek ölmüş olduklarına inanmıyorum. Ölüm, insanın ulaşabileceği en üst düzey, en yüce, en ulu yer ben ce... Çünkü yaşamın en olgunluğunda ölüyoruz.
Tarkovski’nin Stalker filminden bir mesele geldi aklıma: Kederli bir adam, içeri girenin en büyük arzusunun gerçekleştiği rivayet edilen odada, ölen kardeşinin “canlanmasını” diliyordu.Döndüğünde evinin ağzına kadar elmaslar, zümrütler, yakutlarla dolu olduğunu gördü ve intihar etti.Yani İnsan çok isteğini sandığı bir şeyi aslında o kadar da umursamıyor olabilir, kalbinin en mahrem köşesinde aklının ucundan bile geçmediğini sandığı şeyleri arzulayabilir, gerçekle yüz yüze gelince o ağırlığa katlanamayarak kendini imha edebilir.
Dr. Adnan Bütün kabine toplantılarında bulunmaya mecbur oluyor, bundan başka da Mustafa Kemal Paşa’nın çağırdığı hususî toplantılara gidiyordu. Bu günlerde, nadiren gece yarısından önce gelir, bazan da sabahın beşlerine kadar dışarıda kalırdı. Mustafa Kemal Paşa’nın anormal denilecek bir enerjisi olduğu için, sabahleyin uyurdu. Fakat, Dr. Adnan
Şairin dediği gibi, geldim yolun yarısına. O zaman günüm kutlu olsun.
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Sayfa 226Kitabı okudu
“ bir de yaşam Koçları, gurular,” kendini keşfet”çiler, sosyal medya fenomenleri var. Düşünmeme hali. Senin adına reçete yazan koçlar, senin adına gezen fenomenler. Kitap dünyasına ele geçiren tipler de bunlar. Ölen asalettir, düşüncenin sefaletidir bu.”
Dimaşk'ta Arapların (müslümanlar) Dimaşk Camii (Şam Ümeyye Camii) dedikleri bir mescitleri vardır. Dünyada bucaminin bir benzerinin daha olduğunu zannetmiyorum. Halk bu caminin Ben-hadad sarayı olduğu söyler. Burada (cami)sihirli bir işçilikten çıkmış, senenin günlerine göre açılan delikleri olan kristal camdan mamul bir duvar bulunmaktadır.
Allah Allah demeyince işler yürümez
Kadir Tanrı vermeyince er zenginleşmez
Ezelden yazılmasa kul başına kaza gelmez
Ecel vakti ermeyince kimse ölmez
Ölen adam dirilmez, çıkan can geri gelmez...
Sayfa 3Kitabı okudu
Kimseyi de istemiyordu yanında, yalnız kalmak en iyisiydi; çünkü yanında insanların bulunuşu ona yalnızlık hissettiriyordu.
Otuz Beş Yaş
Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
19. yüzyıl sonlarında Halil Ağa isminde bir adam karılarının ve annesinin geçimsizlik kavgaları yüzünden, kahrından ölmüştü. Vasiyeti üzerine mezar taşına: “Karı dırıltısından ölen Esseyid Halil Ağa’nın ruhuna El Fatiha – Hicri 1260” diye yazıldı. Bu mezar taşı Merkez Efendi mezarlığındadır.
Avustralyalı yazar Alan Moorehad’in 1956’da yayınladığı Galipoli isimli eserinde tarafların Çanakkale zayiatı şöyle sıralanır:
Türkler 251.309
İngilizler 205.000
Fransızlar 47.000
Aynı eserde Türk zayiatının detaylarına da iner: Ölü 55.127, yaralı 100.177, meçhul 10.067, hastalıktan ölen 21.498, hastalanan 64.440. Bu arada yaralananlardan tedavi sırasında ölenlerin rakamları verilmemiştir.
Sayfa 272
Dünya bir okul, bütün insanlar da o okulun talebeleridir. Doğan her insan bu okula yazılır, ölen her insan da diplomasını alıp gider.
Sadece kediler değil, bütün dünya böyleydi. Ya av oluyordun ya avcı... Ya ölen ya öldüren.
Sayfa 48 - İnkılâpKitabı okudu
