OKUYUN !!
Kaçıyor değildi , sadece kendini bekleyenlere doğru gidiyordu.
Şimdi size günlerdir ara ara elime aldığım , sürekli okursam cidden akıl sağlığımı koruyacağımdan şüphelendiğim 14 kısa ama derin öyküden oluşan o eserin incelemesiyle geldim. Eee sen hani öykü seviyordun çabuk bitmesi lazım demeyin hemen lütfen arkadaşlar . Çünkü bağımsız öyküler gibi görünse de ortak noktaları var " ölümsüzlük " ve " Nefes" gibi . ( Bu aralar fazla takıldım ölümsüzlük konusuna hayırdır inşallah diyelim :))Bence ağır bir konu hele bi de mitoloji , polisiye ve bilim kurguyla harmanlanırsa varın siz düşünün !! ( Bitmesine son 50 sayfa var hâla , elime almışken düşüncelerimi de yazmak istedim..) Görür görmez aklınıza gelen ilk soruya cevaplandırmaya çalışarak girelim incelememize ;"Peki kim bu Nefes ? "
...
Bir rivayete göre MS 580'lerde Göktürk Devletinde
bir gözü yeşil bir gözü toprak renginde olan, sırtında
kocaman ağaç suretinde doğum lekesi olan ölümsüz
biri doğar ve Kam Ana Kambur ona Nefes adını verir.
O, zamanın içinde bir görünüp bir kayboldu,
medeniyetlerin kurulușuna ve yıkılıişına tanık oldu,
tarihe karıştı, tabiat yasalarına aykırı geldi, masumun
yanında olduğu da oldu kötülüğe boyun eğdiği de
sayısız yoldaşı oldu ama onun gözleri hep Gölge'yi
aradı. Her defasında ölen bir kadın ile ölemeyen bir
adamın hikayesi dilden dile dolaştı...
...
Birbirinden değerli 14 kalemin yer aldığı 
Ozancan Demirışık ın düzenlemesini yaptığı eserden bir öykü daha patlatmaya gitmeden diyorum ki farklı tür seven arkadaşlara özellikle tavsiyemdir. Şimdiden keyifli okumalar..
Buğu
Merhabalar kitap severler.
Bugün #buğu -#cansertaçsaatçıoğlu kitabını okudum.
Sahilde balık tutan bir adam bir sabah erken saatlerde bir ceset buluyor.
Başkomiser Zeki ve ekibi hem cesetin kim olduğunu bulmaya çalışıyorlar hem de katili arıyorlar.
Komiser Zeki biraz obsesif biri. Türk dilinin doğru kullanılmasına takıntılı. Cilt bakımı ve giyim kuşam yönünden de çok dikkatli. Ben onun kadar şık ve bakımlı bir başkomiser görmedim doğrusu.
Kahve çok seviyor yardımcısı Kerem’in çay sevmesine tezat olarak.
Kerem evlenmek üzere. Amirini nikahta görmeyi çok istiyor ama Zeki başkomiser yeminli gitmem diyor başka bir şey demiyor.
Zeki Başkomiserin ailesi dağılmış. Karısından ayrılmış, kızını bir kazada kaybetmiş. Kızıyla ikiz oğlu var. Ondan da kopmuş. Hatta torununu bile görmemiş hayatında uzun seneler.
Klasik müzik ve rakı seviyor, yanında zeytinyağ gezdirilmiş peynir.
Araştırmalar sonucunda ölen şahsın bir ressam olduğu ortaya çıkıyor.
Ressamı kim öldürdü?
Resimleri de bir garip adamın. Çıplak bir sırt, sırta doğrulmuş bir silah ve değişen atmosferler.
Bizi katile resimler mi götürecek?
Yoksa Zeki Başkomiserin keskin zekası mı?
Ben normalde polisiye kitapları çok severim ama bu hikaye biraz kopuk kopuk geldi bana. Belki yazarımızın okuduğum ilk kitabı olduğundan, tarzını çözememiş de olabilirim.
Yine de şans verilebilir bir kitap.
Buğu 
Can Sertaç Saatçioğlu
. . Sözcükler , Jean Paul Sartre . .
