Herkes kendi benliğine, ulaştığı olgunluk derecesine eşit olgunlukta birini bulma eğilimindedir. Seçtiğimiz kişi bizizdir; fazlası yada eksiği değil.
"Zihninizi kirleten insanlardan uzaklaşmayı öğrenmeye olgunluk denir..."
Değildir.
Düşünün bir kez, hayatının daha ilk evresinde kalbinden hasar almış bir bireyin yetişkinlik veya olgunluk dönemleri nasıl geçecektir. Böyle birinden ileride harikalar beklemek hakkımız mıdır?
Sayfa 119 - Turkuvaz Yayınları
varoluş
Bu kitapta ebeveyn sevgisi görmemiş bir çocuğun zaman içinde hayata tutunması için gerek çocukluğunda gerek ergenliğinde gerekse olgunluk döneminde en ufak sevgi karşılığına sorgusuz kapılışını okudum. Sevgisiz büyüyen bir çocuğun hikayesi bana göre.
Günahın başlangıcını okudum.
Yazar o kadar güzel ifade etmiş ki günahı işleyen biriyle bile empati kurma durumuna geliyorsunuz anlamaya çalışıyorsunuz.
Kendinizle yüzleşiyorsunuz varoluş sebebinizi sorguluyorsunuz. Ailenizden tutun herkesi sorgulamaya başlıyorsunuz.
Uzun bir yolculuk okurken sizde o yolculuğun içinde sürekleniyorsunuz sizde kararlar veriyorsunuz.
Okunulması gereken kitaplardan bir tanesi kesinlikle.
John Steinbeck
Ümmetin dertleri
🍉Zulme uğrayan Müslümanlar
🍉Hadis inkarcıları
🍉Hurafeci dinciler
🍉Tekfirciler
🍉 İslâm şeriatından nefret ettiğini ve Müslüman olduğunu söyleyen kafası karışık insanlar
🍉 Milliyetçilik, ırkçılık, kavmiyetçilik
🍉 Particilik, vakıfçılık, dernekçilik, hocacılık
🍉 Küfürbaz gençlerimiz
🍉 Üslûb, incelik, nezaket hassasiyetine sahip olmayışımız
🍉 Kendiyle, nefsiyle yeterince uğraşmadan; ruhi olgunluk seviyesine gelmeden başkalarını yargılayanlar
🍉Makam, koltuk, para, şehvet, hırs, nefisperestlik
🍉 Teşhircilik
...
İnsanı kolay ve çabuk vazgeçtiği şeyler değil, emek verdiği hâlde ulaşamadığı, sevdiği hâlde kavuşamadığı, istediği hâlde erişemediği şeylerden vazgeçmek olgunlaştırır. Olgunluk bazen de bütün yolları denedikten sonra bazı şeylerin olmayacağını kabullenmekle gelir.
Doğa açısından insanın tek önemi türünü devam ettirmesi
Joseph Campbell Bu yüzden çocuğu olduktan sonra bir insan doğa bakımından ölü sayılır diyor ne acı değil mi
.
Dostluğun insancılığın sanatın ve bilimin kalıcı değer ölçülerini vurguluyor bunca tedirginlik ve kıvranma içinde huzur bulabilmeni tek yolu bu ölçekte düşünebilmek
.
Sürüden ayrılan
Gençlik adaletsizliğe yöneldiğinde bilincin aynasına bakmaya cesaret edemez; oysa olgunluk çağı kendini bu aynada görmüştür: Yaşamın bu iki evresi arasındaki tüm fark buradadır
olgunluk çağına gelen feminist kadınların çoğu seçme haklarını kullanıyor ve daha sağlıklı, alternatif güzellik modelleri arayışına giriyorlar. Ancak, cinsiyetçi bir biçimde tanımlanmış olan güzellik kavramlarıyla ilgili mücadeleyi tümden bırakırsak, bedenlerimizi ve kendimizi sevmemizi sağlayan o harika feminist müdahaleleri yok etme riskiyle karşı karşıya kalırız. Kadınlar artık cinsiyetçi güzellik tanımlarının gizli tuzakları ve tehlikelerinin daha çok farkında olsa da, bu tehlikeleri yok etmek ve alternatifler geliştirmek için yeterli derecede çalışmıyoruz.
Sayfa 50 - bgst yayınları
Günümüz genç kızları, bedenlerinden feminizm öncesindeki kadınlar kadar nefret ediyorlar. Feminist hareket çeşit çeşit kadın yanlısı dergi yayımlasa da tüm kadınlara alternatif güzellik kavramları sunan feminist eğilimli bir dergi hiçbir zaman çıkmadı. Alternatifini sunmadan cinsiyetçi imgeleri eleştirmek eksik bir müdahaledir. Eleştiri kendi
Sayfa 49 - bgst yayınları
Ortakyaşam ilişkisi kurma eğilimi gösteren kişilerin birbirlerini bulmada gösterdikleri çabukluk ve beceridir. Bu, bilinçli bir seçim yapmaksızın olağanüstü bir sezgi yoluyla, iki kişinin birbirine doğru yaklaşması biçiminde gerçekleşir. Herkes kendi benliğinin ulaştığı olgunluk derecesine eşit olgunlukta birini bulur. Gerçi bazen görünürde kişilerden biri çocuksu ve ilkel davranışlarda bulunurken diğeri sağduyuyu temsil eder, ama sağduyuyu temsil eden kişi aslında kendi içindeki çocuğa yabancılaşmıştır ve onu karşısındaki insanda sever. Bir başka deyişle, aslında kendini sever. Çocuksu davranan taraf ise vaktiyle ana-babasından alamadıklarını şimdi alma çabasındadır. Bunu gerçekleştiremediği gibi, kendisine saygısını da yitirir. Üstelik, kendisine karşı ana ya da baba rolünü üstlenen kişinin egemenliğine teslim olur. Gerçekte onun da baba ya da ana rolü oynayan bir çocuk olduğunu ve kendi bağımlılığına dolaylı yoldan doyum aramakta olduğunu göremez. Öte yandan, kendi benlik sınırlarını çizememiş birisi ile olgunlaşmış bir insan arasında bir ilişki kurulamaz, hatta başlayamaz. Birbirlerinin varlığını fark etmezler bile!
Yaralı olmak ruhumuzu hikmet ve merhamete açıyor" der, Kemal Sayar. İnsan, yaralarını fark ettiği müddetçe hakîkati kavrayışında da olgunluk kazanıyor. Yeri geliyor, yarasının en derin olduğu yerden güç alıyor. En sarsılmaz duvarlarını en çok kırıldığı yerden örmeye başlıyor.