Öğrenme Kuramları, Hak, Değer yargıları, Ontoloji, Makamlar
_Eğitim – Öğretim_
_Eğitim, bilgilenme ve gelişme sürecidir ve yaşam boyu devam eder. Süreklidir. Plansız ve programsız da olabilir.
_Öğretim, eğitimin okullarda planlı yapılan kısmıdır. Eğitimin bir parçasıdır. Öğretim, planlı programlıdır. Süresi vardır.
_Her eğitim, öğretim değildir. Fakat her öğretim, eğitimdir.
_Öğrenme
_Yıl 2002.
_“Köstebek”, şeyhleri Amerika'ya hicret etmiş, yasa dışı dinci organize suç örgütü, iç ve dış tehdit fetullahçıların karanlık iç yüzlerini deşifre etmek amacıyla yazılmıştır. Şeyhleri DGM’de yargılanan bu örgütün, CIA., MI6 ve BND gibi yabancı istihbarat örgütlerine taşeronluk yapan müritleri, devletin temelini oyup zaafa
Nietzsche, insan da dahil olmak üzere hiçbir varlığın, kendi iyiliği için eylemekten başka türlüsünü yapamayacağını teslim etmek bakımından Spinoza'yla aynı fikirde olduğu gibi -türlü itirazlarına karşın, Darwin'le de çoktan hemfikir olma olanağı bulmuş bir gerçekçiydi. İnsanın tüm yapıp-etmelerinde onu en derinden belirleyen bir güç isteminin olduğunu ileri sürmekle, Darwinci doğal seçilimin ortaya koyduğu doğal çevresine en iyi uyum sağlayanın var kalacağı bilgisi arasında Doğa/Tanrı'nın belirlenimini aşacak ölçüde büyük bir fark yoktur. Üstelik Nietzsche, her biri kendince güç istemini ifade eden tekil insan varlıkları arasındaki gerilimin de, insanın kendindeki bu istemi doğallık ve bir tür "yazgı sevgisi" (Amor fati) biçiminde algılamak kaydıyla sevinçli bir dünya konukluğuna dönüştürebileceğinden emindir. Güçsüzlüğün yüceltilmesi anlamında bir hüzün, Nietzsche'ye göre tastamam bir zayıflık belirtisidir. Gerçi zayıflığın bir toplumda belli bir dönem için egemen mizaca dönüşebileceğinden kuşkulanarak, "keşke Darwin tümüyle haklı olsaydı..." der gibi bir hali de yok değildir; ama en temelde Doğa/Tanrı'da cereyan eden var-kalım didişmesini kendince "yaşamanın en coşkulu tarzı" sayacak ölçüde Spinozacı bir düşünürdür Nietzsche.
Sayfa 99 - Güç Kavramı
İlginç bir bakış açısı
Ünlü Anayasa Hukukçularımızdan Bahri Savcı yaşama hakkının şöyle boyutlandığını söyler:
"önce bireyin bir bütünlük içinde dünyaya gelmesi; sonra bu bütünlüğün geliştirilmesi; sonra da, bu bütünlüğe, -toplum yararı için dahi olsa- bir sınır bile getirilememesi".
Savcı'ya göre bu boyutlardan, bir kuram ortaya çıkar, bu da "beden bütünlüğüne dokunulmazlık" kuramıdır. Bu kurama göre, doğadaki "birey" hukuk alanına girince "kişi" olur ve onun bireysel "kişilik hakları" doğar. Bunların ilki de yaşama hakkıdır. Yaşama hakkı, beden bütünlüğünün korunmasını gerektirir. Dolayısıyla yaşama hakkı öldürülemezlik ilkesini doğurur. Savcı'ya göre insanoğlunun öldürülemezlik ilkesi, beden bütünlüğüne dokunulamazlık kuramı, dört tehdit altındadır. Kişinin kendisinden, bir üçüncü kişiden, toplumdan ve anarşizmden, fanatizmden gelen tehditler.
Sayfa 65 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Stoacılığın ana ilkesi doğaya uygun davranmaktır; "doğa", diğer bir deyişle "her şey" Tanrı'dır. Stoacılara göre, her türlü acı, hastalık doğal olduğu gibi, ölüm de doğal bir çözülmedir, kozmik düzenin bir parçasıdır. Yaşam ve ölüm arasında fark yoktur. Bu nedenle ölüme karşı çıkmak ve şikayet etmek de anlamsızdır. Ölüm, ahlâki açıdan ne iyi ne de kötüdür. Stoa düşüncesinde, ölüm korkutucu bir belirsizlik olmaktan çıkmış, cehennem düşüncesinin olmaması ve günah duygusunun yokluğu insanları ahirette çekecekleri cezaların korkusundan kurtarmıştır. Stoacılara göre, ölüm, artık bir korku değil, üzerinde nesnel olarak tartışılabilecek bir şeydir.
Sayfa 24Kitabı okudu