ölü defterler
omurgamın orta yerinde koca bir çıkık oldun
dikendin gülüne batan
Sayfa 39 - Kül Sanat YayınlarıKitabı okudu
Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu. Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer.'.. Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden! Paniğini kukla yapmış
hasta bir çocuğum ben. Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına niye kimselerizin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
babil'de aksam
Yaz sıcağından serin bir Babil limanina sıgınmısız.. Ahmet, Nilgun, Yusuf, bir de ben..demleniyoruz, rahat yastiklı bir sedirde, cokca susarak..hani icimizde tutamaz olusumuzdan, dudak arasından kacan ücbes yarayı saymazsak..
bosluga dogru üflüyor Nilgün icini, yaz sıcağında kış bugusu süzülüyor agzından..oyle yangin yeri demek
Var
Bu dünya böyle bir yer işte. Nereye baksan muamma.
Bu dünyada sır var esrar var. Sırr-ı esrar var.
Bu dünyanın sırrını çözen var var çözmeyen var. Çözmeye kalkıp da altından kalkamayanlar, Ebu Cehil dağ olsa, onu aşıp da bir yamacın sırtında sendeleyenler var.
Nice şifa dağıtıp kendine derman olamayan hekimler, içi dışı ayrı hilebazlar, ateşbazlar
Sayfa 43 - Timas
Felsefe Okumaları
1. Schopenhauer - Say yayınları dizisi
2. Schopenhauer - İsteme ve Tasarım olarak dünya
3. Schopenhauer - Aşkın metafiziği
4. Rudiger Safranski - Felsefenin yaban yılları( Schopenhauer biyografisi)
5. Nietzsche - Böyle buyurdu zerdüşt
6, Nietzsche - Putların Alacakaranlığında
7. Nietzsche - İyinin ve kötünün ötesinde
8. Nietzsche - Ecce
Çocukluğunu mu ? Masumiyeti mi ?
İnsan rüyasında çocukluğunu görüyorsa, büyürken bir şeyleri yanlış yapmış demektir bence. ''Yetişkin bir insan ölü bir çocuk değil, yaşamayı başarmış bir çocuktur'' diyor ya Ursula K. Le Guin. Ölmeyeceksek bari efendi gibi büyüyelim. Ama nerede? Başımızı kuma göme göme...Biz büyüdük ve bütün kahramanlar öldü işte! Temiz defterler karalandı saatler hep ileri ayarlandı. Bu yüzden insan geçmişin sırlı perdesine baktıkça, çocukluğunu değil, kaybolan masumiyeti özlüyor belki de.
Sayfa 268 - Hep KitapKitabı okudu
