"Yıllardır, uzun yıllardır küçük defterler tutarım. Fikirler, anılar, sözcükler yazarım onlara, birini bitirir yenisine başlarım, dolaplara, masa çekmecelerine ve başka yerlere şimdiye o defterlerden yüzlerce yığılmıştır muhtemelen ve bazen eski defterlere yeniden göz atarım, o zaman da yazmaya değer bulduğum şeyleri okurken hayrete düşerim. Sözcükler beni ölü zamana geri götürür.
Sayfa 84 - Siren YayınlarıKitabı okudu
Saklayacak bir şeyi kalmamış
yaprağını dökmüş ağaçlar
sabahlar aynı değil sesinin sonrasında
kulağım ölü, içim susmuş, bitiğim
aslında ömürmüş benim geçen yaz bildiğim
“Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.”
Sayfa 271 - Everest yayınlarıKitabı okuyor
aaa bu kimmiş aa benmişim
kulağım ölü, içim susmuş, bitiğim
kulağım ölü, içim susmuş, bitiğim
aslında ömürmüş benim geçen yaz bildiğim
Sayfa 14
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kapattım, ölü BEN'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden! Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben. Oyuncağı panik olan sayrı yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Sayfa 271Kitabı okudu