Charles Bukowski ile tanışma kitabım oldu. Aykırı bir yazar olduğunu biliyordum ama argo dilini ve söylemek istediği her şeyi sokak ağzıyla söylemesini biraz yadırgadım. Yemek, içmek ve nefsanî arzuların geciktirilmeden tatmininden ibaret olan hayat felsefesini, hikayelerinde sürekli gündeme getirmesi ve insan ilişkilerinde doğallıktan ziyade abartılı kabalığın ön planda olması, en çok eleştirildiği konudur sanırım.
Hayatta ve edebiyatta böyle insanlar da var, bunları doğal karşılayalım diyebiliriz belki. Ama bu tarz hayat felsefesi ve davranış kalıpları olan insanların çoğunlukta olduğu bir toplumda yaşamak istemezdim diye düşünüyorum.
Yine de olaya sanat, edebiyat ve hayatın gerçeklerini tanımak açısından baktığımızda, anlatım dili yer yer doğal, güldüğüm esprilerin olduğu ve hayat hakkında ayağı yere basan tesbitlerinin bulunduğunu söyleyebilirim. Bununla birlikte kitabı, ergenlik dönemini aşmış ve kişiliği oturmuş insanların okuyabileceği 18+ bir kitap olarak yorumluyorum.
